دیدارنیوز: مسیح مهاجری به انتقاد از کاظم صدیقی، امام جمعه موقت تهران در پرونده جنجالی باغ ازگل پرداخت.
حجت الاسلام و المسلمین مسیح مهاجری در روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:
دیروز محسنی اژهای رئیس قوه قضائیه خطاب به همکاران خود در دستگاه قضائی گفت: «از مجموعه قضائی و اعضای خانواده خود صیانت کنید».
با توجه به انتشار خبر بازداشت فرزندان کاظم صدیقی که از همکاران پرسابقه قوه قضائیه است، طبیعی است که توصیه رئیس قوه قضائیه به این بازداشت اشاره دارد البته با این پیوست مهم که در سالهای اخیر، نمونههای دیگری از عناصر سطح بالای قوه قضائیه که خود یا فرزندانشان مبتلا به آلودگیهائی شدند و به اعتبار قوه قضائیه لطمه وارد کردند.
هرچند این توصیه محسنی اژهای برای صیانت از قوه قضائیه کاملاً درست است ولی راه نزدیکتری هم برای سالمسازی قوه قضائیه و جلوگیری از آلوده شدن آن از درون وجود دارد که باید پیموده شود. راه نزدیکتر، کنار رفتن عناصری است که اعضای خانوادههای آنها با سوءاستفاده از جایگاهشان به انحراف کشیده شده و مرتکب خلاف میشوند.
درباره صدیقی، از همان زمان که ماجرای باغ ازگل افشا شد، انتظار مردم این بود که خود ایشان پیشقدم شود و از مسئولیتهایش در قوه قضائیه، نمازجمعه، ستاد امر بمعروف و نهی از منکر، امامت جماعت، حوزه علمیه و هر جای دیگری که با افکار عمومی سروکار دارد کنار برود. حال که او خود داوطلبانه کنار نرفت و حتی به شکلهای مختلف تلاش کرد کارنامه غیرقابل قبول خود را توجیه کند، انتظار این بود که از این مسئولیتها کنار گذاشته شود.
صیانت از قوه قضائیه با کنار رفتن یا کنار گذاشتن افرادی که از آنها سوءاستفاده میشود، تحقق پیدا خواهد کرد نه با ادامه حضور آنها در این قوه و تلاش برای تبرئه کردن آنها و محدود ساختن تقصیرها به دیگران. در مورد جایگاههای مهمی مانند امامت جمعه و جماعت و ستاد امر بمعروف و نهی از منکر، مدیریت حوزه علمیه و. نیز همین قاعده باید رعایت شود. افکار عمومی به روشنی دریافته است که خود صدیقی نیز در ماجرای باغ ازگل بیصداقتی کرده است.
این توصیه به هیچوجه به معنای دشمنی با صدیقی نیست بلکه توصیهای برای صیانت از اعتبار روحانیت و حتی به نفع خود ایشان است. اگر کسانی تصور میکنند ادامه حضور صدیقی در مسئولیتها به معنای حفاظت از شخصیت ایشان است، باید بپذیرند که سخت در اشتباهند. مردم فقط در صورتی ادعای صداقت را از اشخاص و دستگاهها و مجموعهها میپذیرند که ببینند افراد خاطی داوطلبانه از مسئولیتها کنار میروند و دستگاهها نیز برای حضور آنها جائی ندارند. صیانت اینگونه تأمین میشود نه چسبیدن به فرع و رها کردن اصل!
