کامبیز نوروزی، حقوقدان با بیان اینکه بسیاری از افرادی که به حجاب مانند آن‌چیزی که برخی قبول دارند، باور ندارند و مایل نیستند حجاب داشته باشند به لحاظ روانی افراد بسیار سالمی هستند، گفت: زنانی هم هستند که به پوشش حجاب اسلامی باور دارند و از آن استفاده می‌کنند این افراد هم افراد سالمی هستند. این تفکیک که بی‌حجابان باید درمان شوند یک نگاه کاملا نادرست است و شاید به لحاظ نوع نگاه به تفکرات دهه ۳۰ و ۴۰ میلادی نزدیک است.
دیدارنیوز: یک حقوقدان گفت: این تفکیک که بی‌حجابان باید درمان شوند یک نگاه کاملا نادرست است و شاید به لحاظ نوع نگاه به تفکرات دهه ۳۰ و ۴۰ میلادی در اروپا، نزدیک است.
کامبیز نوروزی، حقوقدان در گفتگو با ایلنا، درباره نگرانی بابت طرح مسائل حاشیه‌ای در خصوص حجاب مانند راه اندازی کلینیک ترک بی‌حجابی گفت: اساسا این طرز تفکر که اولا بی‌حجابی را چیزی شبیه بیماری تلقی می‌کند ثانیا به فکر این است که این ناهنجاری درمان شود، تفکر نادرستی است. این نوع تفکر نسبت به یک الگوی رفتار اجتماعی که بسیاری از زنان و مردان این جامعه به آن باور دارند، تفکر بسیار نادرستی است.
مطلب مرتبط:
طرح کلینیک ترک بی‌حجابی با هدف جنگ روانی است/ ۲۷ دستگاه دولتی و حاکمیتی برای حجاب بودجه می‌گیرند!
وی ادامه داد: وقتی نوع تفکر غلط و نادرست بوده و علمی نباشد و همان هم حاکم شد، طبیعتا نتیجه بخش هم نخواهد بود جز اینکه یک سری از منابع کشور را هدر دهد.
این حقوقدان با اشاره به این نوع نگاه‌ها گفت: یک زمانی اعتیاد را جرم تلقی می‌کردند و با معتاد به شیوه مجرم برخورد می‌کردند، اما بعد‌ها متوجه شدند که اینطور نیست معتاد را نمی‌شود مجرم تلقی کرد. الان هم بسیاری از افرادی که به حجاب مانند آن‌چیزی که برخی قبول دارند، باور ندارند و مایل نیستند حجاب داشته باشند به لحاظ روانی افراد بسیار سالمی هستند و دارای موقعیت‌های اجتماعی هستند. این افراد بیمار نیستند.
نوروزی تصریح کرد: زنانی هم هستند که به پوشش حجاب اسلامی باور دارند و از آن استفاده می‌کنند این افراد هم افراد سالمی هستند این تفکیک که بی‌حجابان باید درمان شوند یک نگاه کاملا نادرست است و شاید به لحاظ نوع نگاه به تفکرات دهه ۳۰ و ۴۰ میلادی نزدیک است.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود در پاسخ به این سوال که به جز لایحه تامین امنیت زنان در برابر خشونت آیا در حال حاضر قانون مشخصی برای حمایت از زنان وجود دارد، گفت: قانون خاصی نداریم، اما در قوانین مختلف مواردی آمده است، اما قانون خاصی که درباره حمایت زنان باشد، در حال حاضر نداریم.
این حقوقدان در پاسخ به این سوال که اقدامات به موقع دستگاه قضا و نیروی انتظامی در زمان وقوع خشونت چقدر می‌تواند در پیشگیری از وقوع حوادثی مانند قتل موثر باشد، گفت: قوه قضاییه و نیروی انتظامی مهمترین دستگاه‌های مبارزه با بزه هستند منتها وظایف این‌ها عمدتا مربوط به زمان وقوع بزه است یعنی فرض کنید اگر در یک خیابان پلیس به صورت شبانه روزی مستقر شود، احتمال اینکه سارقان در آن خیابان رفت و آمد کنند خیلی کاهش پیدا می‌کند، اما پیشگیری ریشه‌ای و بنیادی بر عهده نیروی انتظامی و قوه قضاییه نیست و این برعهده دستگاه‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است.
نوروزی گفت: در حال حاضر درباره نزاع‌های زناشویی که در خانه و در داخل چهاردیواری خانه اتفاق می‌افتد پلیس وارد نمی‌شود به نظرم درست‌تر این است که پلیس در زمانی که گزارشی از کسی و یا از اعضای خانواده می‌گیرد که در این خانه خشونت خانگی وجود دارد، مداخله کند.
