خبر خیلی تلخ و کوتاه بود، فرزانه فصیحی و حسن تفتیان دو ستاره دو و میدانی ایران از حضور در مسابقات جهانی باز ماندند.
دیدارنیوز: دو و میدانی رشته مادر و ورزش پایه در همه جای دنیاست که بیشترین مدال‌ها را در المپیک دارد و تمام کشور‌های صاحب ورزش و پیشرفته بیشترین سرمایه‌گذاری را در آن انجام می‌دهند.
در همین دو و میدانی گل سرسبد رشته‌ها دو‌های سرعت است که بیشترین حجم توجهات عمومی در دنیا را دارد. ستاره‌های دو‌های سرعت در شهرت تنه به تنه ستاره‌های بسکتبال NBA و فوتبالیست‌های بزرگ می‌زنند.
ما هرگز در دو و میدانی کار ریشه‌دار و ساختاری نکردیم، اما دست بر قضا دو استعداد مثل دو گل خودرو در سال‌های اخیر شکوفا شده و با همت و پشتکار خود به مدارج بالا رسیدند که هر دو در دو‌های سرعت فعالیت می‌کنند.
در تاریخ ورزش ایران ما در دو و میدانی همیشه تک ستاره‌های خودرو داشته‌ایم. از تیمور غیاثی در پرش ارتفاع و جلال کشمیری در پرتاب‌ها تا حمید سجادی در دو‌های استقامت و احسان حدادی و در دو‌های سرعت فرزانه فصیحی و حسن تفتیان.
حال نگاه کنید این دو ستاره ورزش ایران در پی ناکامی از حضور در مسابقات جهانی که خود این حضور بالاترین افتخار برای یک ورزشکار است، چه درد دل‌هایی دارند؛ آن‌ها که گفته می‌شود از حضور در مسابقات جهانی اسکاتلند به دلیل سهل‌انگاری فدراسیون دوومیدانی و چک نکردن ایمیل‌ها برای صدور ویزا باز ماندند.
فرزانه فصیحی در واکنش به این موضوع با انتشار عکسی از خود در صفحه اینستاگرام‌اش نوشت: «من فقط توقع داشتم تو آماده‌ترین سال ورزشی‌ام و بعد از رکورد شکنی برم با بزرگان جهان مسابقه بدم و کاری کنم که در تاریخ ورزش بی سابقه بوده؛ اما این اجازه به من داده نشد.» فرزانه فصیحی چند روز قبل موفق به کسب مدال طلای مسابقات دوومیدانی داخل سالن آسیا شده بود.
حسین تفتیان نیز در صفحه اینستاگرام خود با انتشار ویدئویی نوشت: «سوال من این است که چرا حسن تفتیان، در این رقابت‌ها شرکت نکرد؟ یا او علاوه بر تمرین کردن و تمرکز بر حضور موفق‌تر در این مسابقات می‌بایست جور کار‌های انجام نشده اداری از سوی فدراسیون را هم نیز بکشد؟»
قصد قضاوت نداریم نمی‌دانیم زاویه نگاه این دو قهرمان به این ماجرا درست است یا نه، به عنوان یک رسانه حتماً باید پای صحبت مسئولان فدراسیون هم نشست، اما اگر خدایی نکرده این ادعا درست و این ماجرا دقیقاً به همین شکل اتفاق افتاده باشد، وای به حال ورزش مادر در ایران.
ما قبلاً در رشته‌های دیگر تجربه ویزا ندادن انگلستان به قهرمانان ایرانی را داشتیم، آخرین آن‌ها تکواندو در شهر منچستر و مسابقات گراند پری که امتیاز بالایی برای سهمیه المپیک پاریس داشت. با این فرض که شاید کارشکنی از آن طرف بوده باشد، امیدواریم هرچه زودتر مسئولان فدراسیون پاسخی به این ابهام بدهند.
شک نکنید بار روانی منفی این درد دل‌ها به مراتب ضرر بیشتری از غیبت این دو ستاره در مسابقات جهانی به ورزش ایران خواهد زد. ضرری که کمترین جز آن بی‌اعتمادی ورزشکاران و ورزش دوستان به مسئولان خواهد بود و البته قضاوت در مورد ناکارآمدی و لیاقت افرادی که روی صندلی‌های مهم ورزش نشسته اند.
