فعال سیاسی اصولگرا در قسمت سوم از گفت‌وگوی خود با برنامه «رکن سه» دیدانیوز، از تجربیات خود در دوره‌های نمایندگی، چالشی که با مسیح علینژاد داشت، انتخابات پیش‌رو و رفراندوم گفت.
دیدارنیوز ـ اسفندیار عبداللهی: محسن کوهکن در سومین قسمت (قسمت اول - قسمت دوم) از گفت‌وگوی خود در برنامه رکن سه گفت: «نه اصلاح‌طلبان و نه اصولگرایان هیچکدام زیر چتر یک حزب مشخص نیستند، لذا باید واقع‌گرا باشیم به این معنی که هر گروه تلاش کنند سهم بیشتری از رای مردم را به خود جذب کنند. وظایه رسانه این است که افکار سطح پایین و بی‌پایه را یه سمت کنش‌گری ساختاری هدایت کند».
قسمت سوم را اینجا ببینید
وی افزود: «مجلسی با ۴۰ میلیون پشتوانه رأی بهتر از مجلسی که من نوعی در آن باشم، ولی ۱۵ میلیون پشتوانه رأی داشته باشد. این زمانی اتفاق می‌افتد که ما از پوسته منافع شخصی بیرون بزنیم و در قالب گروه و خاستگاه و برای منافع بزرگتر فعالیت کنیم. من دوست دارم در تهران شاهد حداقل چهار لیست باشم. یک لیست اصولگرایان، یک لیست اصلاح‌طلبان، یک لیست جریان سوم و یا هر اسمی دیگری و لیست مورد علاقه من لیستی است که ۱۵ نفر از جریان اصولگرا و ۱۵ نفر از اصلاح‌طلبان در آن حضور داشته باشند. یعنی دو جریان، ۳۰ نفر انسان متدین، کارکشته و باتجربه که به درد مجلس می‌خورند را کنار هم قرار دهند. اگر مردم چنین لیست استخوان‌داری را ببینند، مشارکت خواهند کرد. این یکی از آرزو‌های من است و چند جا هم پیشنهاد دادم که چنین سیاست مشترکی را پیش بگیرند».
دبیر کل جامعه اسلامی نمایندگان همه ادوار مجلس با طرح این پرسش که چرا به سمت یک لیست پنجاه-پنجاه برویم، اظهار کرد: «چون فقط تهران و چند کلانشهر نوع انتخاب مردم بر پایه رویکرد سیاسی است. در حوزه‌های تک نمایندگی، مردم شخص را می‌شناسند. در شهرستان‌ها فراوان دیده شده که نامزد نمایندگی مجلس گرایش اصولگرایی دارد، اما فامیل و قوم او که گرایش اصلاح‌طلب دارند، به او رأی می‌دهند و بالعکس. تعداد تک نماینده‌ها از تعداد لیست‌های کلان‌شهر‌های سیاسی بیشتر است. آن‌ها کار خود را به همان شیوه خواهند کرد، اما به صلاح ما است که حداقل از حوزه‌های سیاسی و کلان شهر‌ها تمرین انتخاباتی متفاوتی را انجام دهیم.»
این فعال سیاسی اصولگرا درباره احتمال ائتلاف علی لاریجانی و حسن روحانی در کارزار‌های انتخاباتی پیش رو، از مجلس تا ریاست جمهوری ۱۴۰۴، بیان کرد: «با اطلاع می‌گویم، این دو نفر در در یک کفه ترازو قرار نمی‌گیرند. من مجلس دهم در مجلس انتقادات تندی به آقای حسن روحانی داشتم و امروز هم دارم. با این وجود معتقدم اگر ورود آقای روحانی به عرصه انتخابات مجلس برای جلب مشارکت و تقویت جمهوریت نظام، کمک می‌کند، باید استقبال کرد. از هر کسی که زیر چتر نظام و قانون ورود کند، لیست بدهد، مشارکت را بالا ببرد و تنور انتخابات را گرم کند، استقبال می‌کنیم. اما حتی یک درصد هم احتمال نمی‌دهم که علی لاریجانی و حسن روحانی یک لیست مشترک بدهند».
وی اضافه کرد: «به این صورت نیست که علی لاریجانی و حسن روحانی یک یادداشت بدهند و لیست مشترکی شکل بگیرد، چون برخی از افرادی که با لاریجانی همراه هستند، مخالف اشتراک انتخاباتی با روحانی هستند، چون یک دنیا حرف در مورد آقای روحانی دارند و اگر ببینند که چنین اتفاقی قرار است رخ دهد، از لاریجانی فاصله می‌گیرند».
عکس‌ها: آرش راهبر
این نماینده ادوار مجلس درباره محمود احمدی‌نژاد و سید محمد خاتمی که یکی سکوت پیشه کرده و دیگری درخصوص مسائل جاری نظر و موضع دارد و تاثیراتی که اقای خاتمی می‌تواند در تقویت جمهوریت نظام داشته باشد، خاطرنشان کرد: «دعا می‌کنم محمود احمدی‌نژاد عاقبت بخیر شود، دعایی که برای خودم هم صدق می‌کند. در دوم خرداد با آقای علی‌اکبر ناطق نوری همراه بودم و ده‌ها مورد برای کمپین آقای ناطق سخنرانی کردم و در واقع در کمپین رقیب آقای خاتمی بودم، اما نگاه من همیشه به اقای خاتمی همراه با احترام بوده است».
وی ادامه داد: «در سال ۸۴ زمانی که مراسم تحلیف تمام شد، همه از جمله نمایندگان جریان اصلاح‌طلب دور آقای احمدی‌نژاد حلقه زدند و مشغول تبریک گفتن به رئیس جمهور جدید بودند. آقای خاتمی چند دقیقه‌ای آن وسط می‌چرخید و با تک و توک نمایندگان پراکنده حال و احوالی می‌کرد. من حواسم بود. تصور کنید ایشان حالا دیگر رئیس جمهور نیست. خب نگاه کردم دیدم خاتمی خیلی آرام از یکی از درب‌های سالن اصلی خروجی خارج شد. تجسم کنید شخصی به عنوان رئیس جمهور وارد مجلس شده و به فاصله ۱۵ تا بیست دقیقه به عنوان یک شخص عادی از درب مجلس خارج شود».
این فعال حزبی اصولگرا در تکمیل این خاطره اضافه کرد: «در واقع پروتکلی وجود دارد که وقتی رئیس قوه مجریه وارد مجلس یا از آن خارج می‌شود توسط چند نفر استقبال و بعد بدرقه می‌شود. خدا رحمت کند مرحوم احمد ناطق را، او را صدا کردم و به حکم عقل و اخلاق جناب سید محمد خاتمی را تا درب ماشین بدرقه کردیم. این حرکت اصلا برنامه‌ریزی نشده بود، احساس شخصی من بود که باید این کار را می‌کردم. حتی در حین سوار شدن با هم مزاح‌هایی کردیم و خندیدیم».
کوهکن در تکمیل این بخش از اظهارات خود عنوان کرد: «منظور از بیان این خاطره این بود که ممکن است ما نسبت به عملکرد یا خاستگاه فکری هم انتقاد جدی هم داشته باشیم، اما حرمت هم را باید حفظ کنیم و به طریق اولی حفظ حرمت کسی که یک یا دو دوره، رای یک اکثریت قابل توجهی از مردم را به دست آورده و منتخب مردم بوده، واجب است و در واقع حفظ حرمت و احترام به مردم محسوب می‌شود. من متر و معیار و عدد و رقم ندارم که با استناد به آن بگویم امروز آقای خاتمی در بین مردم چه جایگاهی دارم، نه موافق کسانی هستم که می‌گویند محبوبیتی ندارد و نه موافق کسانی هستم که معتقدند ایشان ۲۰ میلیون رای دارد. معتقدم هر کسی که بعد از انقلاب خدمت کرده را نباید نادیده بگیریم و این هنر نیست که به مسئولان پیشین نگاه صفر و صدی داشته باشیم، آقای خاتمی هر میزان که در بهتر شدن فضای سیاسی تاثیر گذار است باید از او تشکر کنیم».
وی با بیان اینکه حفظ و اعتبار نظام همواره برای سید محمد خاتمی اولویت بوده است، تاکید کرد: «اگر هزار نفر برای من قسم بخورد که آقای خاتمی انتخابات را تحریم می‌کند، باور نمی‌کنم و قطعا این کار را نخواهد کرد. من در جریان مقابل ایشان هستم، اما با همان شناخت نسبی که از اخلاق و نگاه کلان و شخصیت او دارم، چنین کاری را نمی‌کند».
این فعال اصولگرا در مورد نظر رهبری، مبنی تحلیل نداشتن مردم برای رفراندوم و اصرار اصلاح‌طلبان بر استفاده از ظرفیت اصل ۵۹ قانون اساسی که تاکید دارد در مسائل بسیار مهم، می‌توان به آرا عمومی مراجعه کرد، نیز گفت: «رفراندوم یک بله و خیر است، شرح ندارد. به هر حال به این سادگی نمی‌شود مسائل مهم و حیاتی را به یک بله و خیر واگذار کرد. خیلی از مسائل با قانون عادی قابل حل است و نیازی به رفراندوم ندارند. از طرفی هیچ کشوری در دنیا حاکمیت خود را به رفراندوم نمی‌گذارد. اصل رفراندوم در قانون اساسی موجود است و ما آن را به عنوان یک اصل گره‌گشا قبول داریم».
این نماینده پیشین مجلس در پاسخ به این پرسش که جمهوریت و دموکراسی از مردم رای می‌خواهد یا تحلیل، اظهار کرد: «اصل رفراندوم صراحت دارد که در مسائل بسیار مهم از این ظرفیت استفاده شود. مثال می‌زنم. در مجلس طرح عادی، یک فوریتی، دو فوریتی و سه فوریتی داریم. اما در یازده دوره‌ای که از مجلس شورای اسلامی سپری شده، هرگز طرح سه فوریتی به مرحله اجرا گذاشته نشده است. چرا از ظرفیت طرح سه فوریتی استفاده نشد، چون به آن شریط نرسیدیم که از این ظرفیت استفاده کنیم، رفراندوم هم به همین صورت است، در قاون اساسی وجود دارد، اما به آن شرایط نرسیده‌ایم که از آن استفاده کنیم. می‌فرمائید حجاب یک مسئله خیلی مهم است، بله مهم است، اما حجاب اصلا رفراندوم بردار نیست و یک موضوع قطعی شرعی است. مسئله خیلی مهم یعنی اینکه حاکمیت در یک دو راهی گیر کرده باشد که از این مورد استفاده کند. مثلا دولت یک عدد بسیار بزرگ یارانه سوخت می‌دهد، می‌تواند در یک رفراندوم از مردم بپرسد، یارانه بدهد یا ندهد».
وی درباره چالشی که با مسیح علینژاد خبرنگار پارلمانی مجلس هفتم داشت، بیان کرد: «در دوره‌های هفتم و هشتم عضو هیات رئیسه و کارپرداز فرهنگی بودم و کار خبرنگاران به حوزه من مرتبط بود، در دوره‌های هفتم و هشتم تعداد خبرنگاران پارلمانی نسبت به دوره قبل یعنی مجلس ششم، ۳۵ درصد افزایش داشت و این عدد ریشه در نگاه تعاملی با خبرنگاران و ارتباط خوب ما با رسانه‌ها داشت. در طول دوران نمایندگی با صنف رسانه و خبرنگاران روابط بسیار خوبی داشتم. این خانم تنها کسی است که کاری کرد که از مجلس بیرونش کنم و از ورود مجددش به صحن مجلس هم جلوگیری کردم. غیر از این خانم [مسیح علینژاد] حتی یک پرونده قضایی در رابطه با خبرنگاران تشکیل ندادیم. در حالی که در دوره‌های قبل هیات رئیسه علیه برخی خبرنگاران پرونده تشکیل دادند».
کوهکن در ادامه موضوع برخورد با مسیح علینژاد افزود: «از همان ابتدا نسبت به رفتار او با افراد اعتراضات و شکایاتی به ما می‌رسید. یکی از آقایان که مشاور رئیس مجلس ششم [مشاور مهدی کروبی] بود، به من گفت که این خانم اتهامی را به من وارد کرده و گفته شما در فلان مکان یا اتاق، فلان کار را انجام می‌دهید ـ که من از بیان جزئیات می‌گذرم ـ به هر حال با توجه به این سابقه‌ای که آن آقای مشاور مجلس قبلی به من داد و شکایاتی متعددی که به ما می‌رسید، او صدا کردم و به دفتر من آمد. گفتم کاری به گریه کردن شما ندارم، فقط از تو می‌خواهم که حرمت افراد را حفظ کنی، اما گوش نکرد. مجدد چند نماینده از او شکایت داشتند و از رفتار او ناراحت بودند. لذا، چون چند بار به او تذکر داده بودم، خیلی محکم و مقتدرانه به مسئول حراست نوشتم که خانم مسیح علینژاد از این پس حق ورود به مجلس را ندارد. به هر حال ۳۵ درصد نسبت به دوره قبل افزایش خبرنگار پارلمانی داشتیم و فقط یک نفر ممنوع‌الورود شد».
این نماینده ادوار مجلس خاطرنشان کرد: «روز بعد محمدرضا تابش که نماینده یزد و دوست اصلاح‌طلب ما است و فامیل آقای خاتمی نیز هست، با عصبانیت به سمت من آمد که مرد حسابی چرا مانع ورود این خبرنگار شدی، آبروی مجلس می‌رود و از این حرف‌ها. گفتم آقای تابش به صلاح و مصلحت شما نیست که وارد این داستان شوید، داشتم توضیح می‌دادم که یک آقایی که ارباب رجوع بود، آمد توی بحث ما. یعنی این ارباب رجوع که اصفهانی هم بود، باعث ختم ماجرا شد. "گفت خوب کاری کردید که این خانم را بیرون کردید. گفت من قصد داشتم ماشین خود را پارک کنم، همزمان این خانم هم قصد داشت همانجا پارک کند، آمد پائین و زد به شیشه ماشین من و شروع کرد به فحاشی به من. واقعا تعجب کردم یک زن یا یک دختر چنین فحش‌هایی به زبان می‌آورد". وقتی این ارباب رجوع اصفهانی حرفش تمام شد، آقای تابش آرام شد و گفت من دیگه حرفی ندارم».
وی ادامه داد: «یک فیلمبردار صدا و سیما نیز همان موقع به من گفت؛ در دوره ششم یکی از نمایندگان از جلوی ما رد می‌شد، این خانم پا انداخت جلو پای آن نماینده که زمین بخورد. مورد دیگر که مهم‌تر از موارد قبلی است؛ خانمی که همکار مسیح علینژاد بود و هر دور در یک نشریه کار می‌کردند، آمد هیات رئیسه و گفت آقای کوهکن آمده‌ام از شما تشکر کنم که با این خانم برخورد جدی کردید، چرا که از دست بی احترامی‌ها و رفتار‌های غیر متعارف این خانم خسته شدیم».
کوهکن افزود: «هر چه در توان داشت لابی کرد، ولی من محکم ایستادم و نگذاشتم وارد مجلس شود. حتی یک گزارش اول روزنامه‌ای که در آن کار می‌کرد در مورد من بود، با یک تیتر تهدیدآمیز. بعد هم کتاب "تاج خار" را نوشت و یک نسخه را برای من فرستاد، آنجا دیدم که به این قضایا اشاره کرده است. به نحوی به او رساندم و به او گفتم رمز رفتار شما را در ۸ خط پنجم کتاب خودت یافتم و متوجه مشکل شما شدم. در آن پاراگراف از صفحه ۸ نوشته بود؛ "وقتی کوچک بودم و داخل باغ خودمان می‌رفتم، دوست نداشتم از میوه‌های باغ خودمان بخورم و با اینکه دختر کم سن و سال و ریزی بودم، به نحوی خودم را به باغ همسایه می‌رساندم و از میوه‌های باغ همسایه می‌خوردم".»
