حجت‌الاسلام احمد مازنی نماینده پیشین مجلس یادداشتی با عنوان «اول معرفت بعد نفد!» در شماره روز دوشنبه ۱۲ تیر، منتشر کرده است.
دیدارنیوز ـ احمد مازنی: گاهی به خودم می‌گویم چه ضرورتی دارد که در مورد برخی رفتار‌ها و مواضع انحرافی گلایه و انتقاد کنی؟ اما بعد یاد این شعر سعدی می‌افتم که:
چو کاری بی فضول من بر آید / مرا در وی سخن گفتن نشاید
وگر بینی که نابینا و چاه است / اگر خاموش بنشینی گناه است
ایام ارتحال امام گذشت و ایام هفتم تیر و شهادت آیت الله دکتر بهشتی نیز گذشت. در مورد امام خمینی دو گروه وارد میدان شدند، گروهی از موضع ارادت، اما امامی را معرفی کردند که تصویر خودشان در آئینه امام بود! و گروه دیگر با نشر تقطیع شده برخی بیانات امام راحل (ره) بحث نقد امام را مطرح کرده اند. در حالی که برای نقد هر شخصیتی ابتدا باید با تمام ابعاد زندگی، اندیشه، گفتار، آثار و رفتار آن شخصیت و نیز با تطور و تحول در مواضع و رفتار او در ادوار مختلف آشنا شد و بر وضعیت و عوامل محیطی حاکم بر زمانه او احاطه کامل پیدا کرد. آنگاه منصفانه و منطبق با روش علمی و به دور از پیش داوری و اثر پذیری از پروپاگاندای دشمنان قسم خورده و مخالفان بی منطق او وارد حیطه نقد شد.
کدام مدعی نقد امام خمینی بر این همه احاطه دارد؟ ضمن این که هنوز بسیاری از آثار امام منتشر نشده و همین مقدار که به صورت قطره چکانی منتشر می‌شود مانند نظر امام در مورد خاتمه جنگ بعد از فتح خرمشهر و خاطره یکی از یاران امام در این مورد چقدر توانست در نگاه منتقدان منصف اثر گذار باشد؟
البته نمی‌توانم از ادبیات موهن یکی از مدعیان دانش و تحول خواهی نسبت به امام خمینی بگذرم که گویا همه تکالیف اجتماعی اش را انجام داده و مانده به اعلام جسورانه عبور از بنیانگذار! که جا دارد گفته شود که این روز‌ها "خمینی" از " بهشتی" مظلوم‌تر است!
ضمن این که می‌توان گفت بهشتی امروز نیز از بهشتی سال ۱۳۶۰ مظلوم‌تر است! چرا که صاحبان قدرت و مخالفان بی انصاف با بهشتی همان می‌کنند که با خمینی! و آن شخصیت جامع الاطراف را هزینه موضوعاتی می‌کنند که جز تخریب شخصیت و منزلت علمی، سیاسی، اجتماعی و اخلاقی شهید مظلوم نتیجه‌ای عاید نمی‌شود. بهشتی فقیه، فیلسوف، مسلط به چهار زبان زنده دنیا (فارسی، عربی، آلمانی و انگلیسی) بود و به این چهار زبان سخنرانی می‌کرد. بهشتی در رعایت نظم و قانون بی نظیر بود. در مدیریت و تدبیر و نیز نگاه تشکیلاتی به اداره سازمان و کشور به جرئت می‌توان گفت در زمان خودش بی نظیر ظاهر شد. بهشتی مرد اخلاق، ادب، آزادگی، تلاش خستگی ناپذیر، ظلم ستیزی و عدالت خواهی به معنای واقعی کلمه و مرد اصلاح و تحول همراه با اعتقاد به اصول اعتقادی و انسانی بود. او صادقانه گفته بود که" ما شیفتگان خدمتیم، نه تشنگان قدرت" و بدخواهان چه با دقت بهشتی‌ها را ترور کردند تا در ادامه بتوانند راه او را به انحراف بکشانند و ناکامی‌ها را به نام او و پیشوای حق طلب او "خمینی" تمام کنند! بگذریم که در این زمینه سخن بسیار است و در آخر اینکه: بیائیم سرمایه‌های انسانی و اجتماعی این ملت و این کشور را نسوزانیم و این سرمایه‌ها را هزینه گذران امور روزمره سیاست نکنیم.
