علی بیگدلی، کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: رفتن پرونده ایران به شورای امنیت یک فرآیند بسیار خطرناکی را به وجود خواهد آورد که هم تحریم‌های گذشته برمی‌گردد و هم اینکه تمام کشور‌های دنیا موظفند ارتباطات‌شان را با ایران قطع کنند که امیدواریم به آن مرحله نرسیم.
دیدارنیوز: تحلیلگر مسائل بین الملل گفت: راه حل مشکلات فعلی این است که یکبار دیگر با مردم آشتی‌کنان برقرار کنیم و این نشان می‌دهد که شیوه‌های گذشته ما جامعه ما را از جهت روانی و نه از جهت اقتصادی راضی نکرده است و باید یک آشتی‌کنان عمیق و عملی بین دولت و مردم به وجود بیاید.
علی بیگدلی، کارشناس مسائل بین‌الملل، در پاسخ به این سوال که تحلیل شما از واکنش سازمان انرژی اتمی به قطعنامه شورای حکام چیست و چه تاثیری در برنامه اتمی ایران و روابط با اتحادیه اروپا می‌گذارد، گفت: قطعنامه اخیر به پیشنهاد ۳ کشور اروپایی به شورای حکام رفته و جنس قطعنامه، اخطاری است و هنوز به مرحله قطعنامه تنبیهی نرسیده است. این قطعنامه به پیشنهاد سه کشور انگلیس، آلمان، فرانسه و آمریکا مطرح شده، به دلیل اینکه ایران نپذیرفت تا کارشناسان آژانس به ایران بیایند که دوربین‌هایشان را نصب کنند و هم آن سه نقطه ادعایی را بازبینی کنند.
وی افزود: ایران تا به حال با این موضوع موافقت نکرده و رئیس سازمان انرژی اتمی هم گفت ما تمام کارهایمان براساس توافقی بوده که با آژانس کردیم. منتهی آژانس این پیشنهاد را نمی‌پذیرد، ضمن آنکه رافائل گروسی اشاره‌ای کرد و مدعی شد که ایران امکانات ساخت بمب اتمی را دارد و این اظهارنظر خیلی فضای غرب را ملتهب کرده و به همین دلیل فشار‌های مختلفی را هم از جهت ادعا‌های حقوق‌بشری و هم از جهت کمک‌های پهپادی به روسیه و همینطور از جهت فضای داخلی بر ایران وارد می‌کنند.
بیگدلی تصریح کرد: آژانس براساس قطعنامه ۲۲۳۱ خود را موظف می‌داند در جهت فعالیت‌های هسته‌ای ایران گزارش بدهد، در همین راستا احتمالاتی هم وجود دارد که ظرف سه ماه آینده که چهارمین نشست شورای حکام در مورد ایران برگزار می‌شود، قطعنامه تنبیهی صادر شود و در اینصورت بسته به واکنش ایران احتمال ارجاع پرونده به شورای امنیت هم دور از تصور نیست.
وی افزود: رفتن پرونده به شورای امنیت یک فرآیند بسیار خطرناکی را به وجود خواهد آورد که هم تحریم‌های گذشته برمی‌گردد و هم اینکه تمام کشور‌های دنیا موظفند ارتباطات‌شان را با ایران قطع کنند که امیدواریم به آن مرحله نرسیم. در مورد اختلافاتی که الان بین آژانس و ایران است با توجه به شرایط فعلی به نظرم می‌توانیم انعطاف‌پذیری بیشتری از خود نشان دهدیم و این مشکل با آژانس را حل کنیم، در غیر اینصورت مساله آژانس قطعا روی فضای برجامی هم اثر خواهد گذاشت و ممکن است تا نقطه انتهایی برجام منتهی شود.
بیگدلی در پاسخ به این سوال که رساندن اورانیوم غنی‌شده به ۶۰ درصد چه پیامی را به اروپا می‌رساند و واکنش اروپا و آمریکا به اقدام انرژی اتمی چه خواهد بود، گفت: چند روز پیش کنفرانسی در تل‌آویو بود و راجع به همین موضوع صحبت می‌کردند که اگر ایران غنی‌سازی‌اش را به ۶۰ درصد برساند باید چه کار کنیم که غیر از اسرائیل چند کشور دیگر از جمله آمریکا هم حضور داشتند. این جلسه خیلی اهمیت داشت خیلی خبر از آن بیرون نیامد، ولی خبری که بیرون آمد این بود که هدف این کنفرانس رسیدگی به منطقه و ایران بود.
وی افزود: حالا ممکن است این جلسه جنبه تبلیغاتی داشته باشد، اما به هرحال در فضای بین‌المللی اثر داشت. ما الان هم در فضای داخلی، هم در فضای منطقه‌ای و بین‌المللی با چالش‌هایی مواجه هستیم، بنابراین الان شرایط مطلوبی نیست و باز هم تکرار می‌کنم که ایران نباید خیلی خودش را از آژانس خیلی دور ببیند، چراکه اگر آژانس در برقراری رابطه و تاثیرگذاری و اعزام کارشناسانش ناموفق باشد، این مساله می‌تواند نه تنها در فرآیند برجام بلکه در رفتار‌های بعدی هم تاثیر بگذارد؛ بنابراین اگرچه هنوز روزنه‌های برجامی به طور کامل بسته نشده، ولی اگر در نشست چهارم شورای حکام قطعنامه‌ای علیه ایران صادر شود، باید فاتحه برجام هم خوانده شود.
بیگدلی در پاسخ به این سوال که برای جلوگیری از افزایش تنش روزافزون میان ایران و اروپا چه اقداماتی باید انجام شود، گفت: دولت باید نوع نگاهش را به سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی اصلاح کند. برخی سیاست‌های ما هزینه‌زایی داشته است. گهگاهی وزیر امورخارجه می‌گوید ما با عربستان قرار است بنشینیم و بر سر مسائل سیاسی صحبت کنیم به نظر من این شرایط فعلا حاصل نمی‌شود. عربستان سعودی با ما اختلافات بسیار گسترده و عمیقی دارد و با نشست چند جلسه‌ای در بغداد این کار عملی نخواهد شد.
وی تصریح کرد: می‌توانیم با اصلاح سیاست‌های منطقه‌ای یک مقدار فضا را در منطقه آرام‌تر کنیم. حتما باید برجام را امضا کنیم و روابط‌مان را با غرب اصلاح کنیم. راه آن این است که یکبار دیگر با مردم آشتی‌کنان برقرار کنیم و این نشان می‌دهد که شیوه‌های گذشته ما جامعه ما را از جهت روانی و نه از جهت اقتصادی راضی نکرده است و باید یک آشتی‌کنان عمیق و عملی بین دولت و مردم به وجود بیاید. این گسلی که الان بین مردم و دولت به وجود آمده خیلی به نفع حکومت نخواهد بود.
