همه افتخار وزیر آموزش و پرورش در روز‌های اخیر در این جمله او خلاصه می‌شود که دانش آموز زندانی نداریم، دستگیر شدگان برای اصلاح و تربیت به مراکز روانشناسی فرستاده شدند!
دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: یوسف نوری، وزیر آموزش و پرورش وقتی کرسی این وزارت را به دست گرفت که کشور به دلیل درگیری با پاندمی ویروس کرونا تنها مجبور به انتخاب یک روش بود، آموزش آنلاین؛ هر چند که در این زمینه هم موفق نبود؛ افت تحصیلی، ارائه آمار از سوی مدارس و معلمان و عدم موفقیت صد در صدی دانش آموزان در یادگیری همه مباحث، خود دلیلی بر این ادعا بود.
اما با کم شدن آمار مبتلایان و فوتی‌های کرونا مسوولان همه سطوح آموزشی کشور چه در سطح وزارت آموزش و پرورش چه در سطح آموزش عالی تصمیم گرفتند همه کلاس‌ها را به صورت حضوری برگزار کنند تا شاید خلا‌های موجود و افت تحصیلی دو سال گذشته به گونه‌ای جبران شود، اما در همان روز‌های ابتدایی آغاز سال تحصیلی به دلیل اتفاق‌هایی که در کشور افتاد همه چیز تغییر کرد تا جاییکه برخی از مدارس برای برقراری امنیت و مصون ماندن دانش آموزان از خطرات احتمالی تصمیم گرفتند مدارس یا کلاس‌ها را تعطیل کنند.
اما ماجرا به همین جا ختم نشد، در روز‌هایی که اعتراض‌ها از خیابان به دانشگاه‌ها و سپس به مدارس رسید شرایط تغییر کرد و حالا این بار نوبت دانش آموزان بود که زندانی شدن را تجربه کنند! هر چند که وزیر آموزش و پرورش وقتی مجبور به پاسخگویی در این زمینه شد بهتری راه را بازی با کلمات انتخاب کرد و در پاسخ به این سوال که تعداد دانش آموزان بازداشتی چند نفر است؟ با بیان اینکه تعدادشان زیاد نیست و اینقدری نیستند و بعد هم اضافه کردن این جمله که نمی‌توانم آمار دقیقی از تعدادشان بدهم، تمام تلاش خود را کرد که مثلا از پاسخ دادن فرار کند، اما در نهایت مجبور شد که بگوید دانش آموز در زندان نداریم!
آنطور که در قانون و اهداف وزارت آموزش و پرورش آمده یکی از وظایف این نهاد شناخت و شکوفا کردن و پرورش استعداد‌های دانش‌آموزان و تقویت روح بررسی و تتبع، تحقیق، ابتکار و خلاقیت در تمام زمینه‌های علمی، فنی، فرهنگی و علوم بررسی با تأکید بر نفی روحیه مدرک‌گرایی است، اما چیزی که امروز از زبان وزیر این وزارتخانه بیان می‌شود تناقض زیادی با همین بند قانونی دارد؛ نوری به جای اینکه به دنبال راه حلی برای آرام کردن شرایط در مدارس و دانش آموزان داشته باشد تلویحا دستگیری و زندانی کردن آنها را تصمیم درستی می‌داند و در پاسخ به اینکه پس در جریان اعتراضات خیابانی دانش آموزان بازداشتی داریم، خیلی راحت بیان می‌کند که در این شرایط و مرحله ممکن است این دانش آموزان به شخصیت‌های ضد اجتماعی تبدیل شوند که می‌خواهیم آنها را اصلاح کنیم!
از طرف دیگر او همچنان روی موضع خود مبنی تفاوت بین دستگیری و زندانی شدن دانش آموزان اصرار می‌ورزد و می‌گوید: دانش آموزی در زندان نداریم و مواردی هم اگر بازداشت باشند برای بحث اصلاح و تربیت است که در مرکز روان شناسی هستند و دوستان کارشناس کارشان را انجام می‌دهند تا بعد از اصلاح به محیط مدرسه برگردند.
دو روز پیش از صحبت‌های وزیر آموزش و پرورش دولت سیزدهم، محمدمهدی کاظمی، معاون آموزش متوسطه این وزارتخانه هم در پاسخ به این که آیا دانش آموزی تحت تاثیر ناآرامی‌های اخیر اخراج شده گفته بود: هیچ دانش آموزی در این راستا اخراج نشده است و اگر مشکلی برای یکی از این دانش آموزان پیش آید ما خود را موظف می‌دانیم برای آموزش او تلاش کنیم؛ البته به نظر می‌رسد منظور معاون آقای وزیر آموزش و پرورش همین همکاری کردن مدیران مدارس با نهاد‌های امنیتی برای بازداشت دانش آموزان و فرستادن آنها به کانون اصلاح و تربیت است، زیرا از نگاه او این یک راه آموزشی است و راه دیگری وجود ندارد.
علیرغم صحبت‌های معاون و شخص خود وزیر، نگرانی اخراج چه از نوع موقت چه غیرموقت همچنان در خانواده‌ها وجود دارد، اما نگرانی بیشتر مربوط به خانواده‌هایی می‌شود که فرزندان آنها با هدف اصلاح و تربیت قرار است آموزه‌هایی از روانشناسان بگیرند که وقتی خواستند به مدرسه برگردند تحت تاثیر معضلات اجتماعی! قرار نگیرند؛ این کل برنامه و سیاستی است که وزارت عریض و طویل آموزش و پرورش در سال تحصیلی که دانش آموزان بعد از دو سال فرصت کردند به صورت حضوری سر کلاس حاضر شوند و در نهایت متولی آموزش و پرورش دانش آموزان هیچ "نوری" برای آنها نداشته و نخواهد داشت.
