غلامرضا منتظری، نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی میگوید پس از ناآرامیهای اخیر در کشور، باید به ساحل آرامش بازگردیم تا محدودیتهای اینترنت برداشته شود.
دیدارنیوز: نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه «وضعیت محدودیت دسترسی به اینترنت با دوام نیست»، گفت: بررسیها نشان میدهد که نقش فضای مجازی در شعله ور شدن اغتشاشات بالاست؛ پس باید مدیریت شود تا به یک ساحل آرامش برسیم و به حالت عادی بازگردیم.
غلامرضا منتظری، در پاسخ به پرسشی درباره زمان پایان محدودیتهای اعمالی در دسترسی به اینترنت اظهار کرد: تمام کشورها برای فضای مجازی چارچوب دارند و آنجایی که با مصالح ملیشان در تضاد باشد، حتماً محدودیت ایجاد میکنند، ولی این محدودیتها عمومیت ندارد؛ محدودیتها در جاهایی بر اساس مصالح کشور اتخاذ میشود تا وضعیت بدتر نشود و به ساحل آرامش برسند.
وی با تاکید بر اینکه «در تصمیمات باید حواسمان باشد که امروز بخش قابل توجهی از حوزه اقتصاد و معیشت در فضای مجازی است و این مجموعه الان آسیب دیده است»، گفت: اگر به این موضوع بیتوجه باشیم، واقعاً مرتکب جرمی نابخشودنی شدیم و خیلی از زندگیها مختل خواهد شد.
نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه «این وضعیت محدودیت با دوام نیست و بطور طبیعی تغییر میکند»، تاکید کرد: بررسیها نشان میدهد که نقش فضای مجازی در شعله ور شدن اغتشاشات بالاست؛ پس باید مدیریت شود تا به یک ساحل آرامش برسیم و به حالت عادی بازگردیم؛ هیچ عقل سلیمی نمیپسندد که فضای مجازی محدود شود و از آن استفاده نکنیم؛ لکن مصالح ملی ما اقتضا میکند که به این موضوع توجه جدیتری داشته باشیم.
منتظری در ادامه با بیان اینکه «اگر به فکر حفظ حریم خود نباشیم و از آن دفاع نکنیم، دشمن از ما محافظت نخواهد کرد»، اظهار کرد: بهترین اقدامی که در این زمینه باید انجام شود تقویت شبکه ملی اطلاعات است؛ در این بخش در کشور گامهایی برداشته شد، ولی هنوز تا نقطه مطلوب فاصله داریم. یکسال قبل کمیسیون فرهنگی نیز به موضوع مدیریت فضای مجازی ورود کرد، اما به هر دلیل نیمه تمام باقی ماند؛ بنابراین لازم است وزارت ارتباطات، شورای امنیت ملی و دستگاههای مسئول بنشینند و ساز و کارها و استانداردهایی طراحی کنند که مورد احترام همه قرار بگیرید.
وی گفت: همانطور که چنانچه در فضای حقیقی چارچوب نداشته باشیم آسایش و امنیتمان مختل خواهد شد، در فضای مجازی نیز شرایط اینگونه است؛ در فضای حقیقی ما مرزهایی داریم و مرزبانی داریم، ولی در فضای مجازی این محدودیتها نیست؛ بر همین اساس نیازمند این هستیم که یک تصمیم راهبردی گرفته شود.