اعتراض‌ها به طرح استفاده بهینه از اشیای باستانی و گنج‌ها همچنان ادامه دارد، اما واکنش وزیر میراث فرهنگی به این طرح یک کلام بود:"در جریان نیستم و اطلاع ندارم".
دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: یک هفته است که خبر ارائه طرح استفاده بهینه از اشیای باستانی و گنج‌ها موجی از نگرانی را در میان کارشناسان و دوست‌داران میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بوجود آورده است، اما ظاهرا تنها کسی که در این میان نگران نیست، عزت الله ضرغامی است؛ دلیل این ادعا هم صحبت‌های شخص وزیر است که می‌گوید: ارتباطی با این طرح نداشتم و در جریان آن نیستم، نظری درباره آن ندارم و اجازه بدهید قضاوتی نداشته باشم!
البته درست در روزی که با ارائه این طرح مجلسی‌ها داشتند چوب حراج به اموال و اشیاء تاریخی می‌زدند جناب وزیر خود را به یک صبحانه مفصل در یکی از اقامتگاه‌های گردشگری دماوند دعوت کرده بود و در ویدیویی هم که از خود منتشر کرده در نقش یک بلاگر ظاهر شده و در وصف مرکز اقامتی و تفریحی مذکور سخن راند. البته اظهار نظر ضرغامی تنها به این جمله‌ها ختم نشد او با بیان اینکه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با توجه به اِشرافی که به لحاظ تجربی و علمی دارد باید نظرات خود را به صورت کارشناسی با نمایندگان مجلس در جلسات و به ویژه در کمیسیون‌های مربوطه مطرح کند تا آن خلا و نیاز رفع شود، با اجرا یا عدم اجرای این طرح نه موافقت کرد نه مخالفت.
بیشتر بخوانید: ایده بقایی را ضرغامی اجرا می‌کند؟
در مقابل عکس‌العمل وزیر میراث فرهنگی، ارائه ۸ ایراد و ابهام از سوی معاون وزیر به مجلسی‌ها نشان داد که تمام کار‌ها و برنامه‌های وزارت نوپای میراث فرهنگی که بیش از هر چیز نیاز به یک ساختار منسجم و متحد با اجرای برنامه‌های کاربردی و مهم دارد، به همین شیوه اداره می‌شود؛ یعنی در عین اینکه وزیر از مهمترین اتفاق حوزه خبر اظهار بی‌خبری می‌کند معاون‌اش برای اینکه ثابت کند که با رئیس فرق دارد، به طرح مجلسی‌ها ایراد می‌گیرد و آن را در ۸ بند منتشر می‌کند تا نشان دهد که انتخاب او در مسند معاون میراث فرهنگی درست است، هر چند که با گذشت حدود یک سال از حضور وزیر و معاونانش در وزارت متبوع هیچ دستاورد قابل قبول و دفاعی نمود عینی نداشته است.
البته تنها این شخص علی دارابی نبود که ۲۳ اردیبهشت بعد از گذشت چند روز از جنجال طرح مجلس و نامه نگاری‌های متعدد باستان‌شناسان با محمد باقر قالیباف نسبت به این موضوع مهم عکس العمل نشان داد، یک روز بعد یعنی ۲۴ اردیبهشت، جبرئیل نوکنده رییس کل موزه ملی هم تصمیم گرفت نسبت به این موضوع اظهار نظر کند، اما نه در فضای رسانه و خبرگزاری ها که در صفحه اینستاگرامش. او نوشت: مکان‌ها و اشیای باستانی این کشور شناسنامه و بخش عمده‌ای از هویت ملی ما و میراث بشری هستند و ورود به این حوزه مهم در صلاحیت متخصصان و پژوهشگران متعهد در رشته‌های باستان‌شناسی، موزه‌داری و کارشناسان آثار فرهنگی و تاریخی است.
او ضمن اینکه از مجلس خواسته بود این طرح را از دستور کار خود خارج کنند به این موضوع هم اشاره کرد که این طرح نشانگر عدم آگاهی طراحان از مبانی موضوع و عدم آشنایی قانونگذاران از قوانین مصوب مرتبط با این موضوع در مجلس محترم طی صد سال گذشته و پیامد‌های شوم آن است و در این شرایط خاص همگی بایستی در حفظ میراث مشترک فرهنگی کشور بیشتر بکوشیم.
نکات گفته شده از سوی نوکنده تنها به موضوعات ذکر شده خلاصه نشد او با تاکید روی این موضوع که مراقب شبیخون‌های فرهنگی باشید که نادانسته آب به آسیاب دشمن نریزید وجدان فرهنگی مردم را جریحه‌دار نکنید با بیان جمله "عدم اطلاع سلب مسئولیت نمی‌کند" واکنشی نسبت به صحبت‌های ضرغامی که گفته بود از ماجرا خبر ندارد، نشان داد.
آخرین مرحله بررسی و تدوین قانون جامع وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هفته قبل در شورای معاونان انجام شد که بیش از ۱۰۰ ماده دارد و به همه حوزه‌های وزارتخانه هم اشاره دارد و در نهایت تمام نیاز‌های قانونی حوزه ماموریتی در آن اعلام شده است.
در گذشته این قانون به شکلی در کمیسیون‌های دولت مطرح شده بود حالا اگر دولت فقط بخش‌هایی از قانون که به تازگی اضافه شده است را مدنظر قرار دهد و بعد از تصویب برای تصویب به صورت لایحه به مجلس ارائه می‌شود در نهایت وقتی قانون جامع وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تصویب شود دیگر قوانین، آیین‌نامه‌ها و مصوبات هیات وزیران و هر سند قانونی دیگر که در مغایرت با این قانون جامع باشد، لغو خواهد شد مانند همین طرح استفاده بهینه از اشیای باستانی و گنج‌ها.
همه کارشناسان و دوست داران میراث فرهنگی منتظرند که بحث قوانین و آیین نامه‌های وزارت میراث به یک سرانجام درست و نهایی برسد و دست بقیه تصمیم‌گیران و قانونگذاران از سر این وزارت برداشته شود آن وقت ببینیم در بروز چنین مشکلات و طرح‌های غیرکارشناسانه باز هم عزت الله ضرغامی اظهار بی اطلاعی خواهد کرد یا خیر؛ تصویب این قانون به منزله مقصر شناخته شدن وزیر در تمام مشکلات و معضلات است و نکته مهمتر اینکه با سنگین‌تر شدن سطح وظایف و مسئولیت‌ها او دیگر فرصتی برای خوردن صبحانه را در هیچ جا را ندارد نه دماوند نه فیروزکوه!
