علی رستمی، کارشناس مسایل افغانستان و منطقه درباره حادثه مشهد و مشکلات به وجود آمده برای سفارت ایران در افغانستان می‌گوید دست‌هایی در کار است تا بین مردم ایران و افغانستان دشمنی ایجاد کنند.
دیدارنیوز: یک کارشناس مسایل افغانستان و منطقه گفت: سیاست کشور در برخورد با مساله پناهجویان افغان باید متکی بر برنامه ریزی و مدیریت باشد تا کار‌های هیجانی.
علی رستمی، با اشاره به تحولات اخیر میان ایران و افغانستان با توجه به مساله مهاجران افغان در کشورمان گفت: از وقتی که طالبان در افغانستان بر سر کار آمده است ما شاهد مهاجرت پناهجویان زیادی از این کشور به کشور‌های همسایه از جمله ایران هستیم که این تعداد در کشور ما در آمار غیر رسمی به بیش از پنج میلیون نفر می‌رسد. در میان این پناهجویان اقوام و گروه‌های مختلف وجود دارند از جمله تعداد زیادی از طالبان که آن‌ها هم فرار کرده‌اند و به عنوان پناهنده به ایران آمدند.
وی ادامه داد: طبق آنچه مسئولان کشور مطرح می‌کنند مرز‌های ما تحت کنترل هستند و این افراد نمی‌توانند سرخود یا بدون اطلاع وارد کشور شده باشند یعنی تعداد پناهجویان افغان در یک سال گذشته آنقدر زیاد بوده است که نمی‌توان گفت این تعداد پناهجو غیرقانونی و بدون اطلاع وارد کشور شده‌اند از این رو معتقدم سیاست کشور در استقبال از پناهجویان افغان باید مورد بازبینی و بررسی دقیق قرار گیرد تا اشکالات آن هر چه زودتر برطرف شود. به علاوه سوال من این است که این تعداد مهاجر در یک سال گذشته وارد کشور شدند، اما چرا الان باید این فیلم‌ها و خبر‌ها درباره آن‌ها منتشر شود؟ معتقدم آنچه با آن رو به رو هستیم، موضوع ساده‌ای نیست بلکه دست‌هایی در کار است تا بین مردم ایران و افغانستان دشمنی ایجاد کنند در حالی که این اصلا به نفع ایران در شرایط فعلی نیست.
رستمی گفت: ممکن است تعدادی باشند که تمایلات طالبانی و داعشی و تکفیری داشته باشند، اما نمی‌شود همه این‌ها را به این وضع تطبیق داد. بسیاری از پناهجویان برای فرار از محیط ناامن و در پی کار به ایران آمده اند.
این کارشناس مسایل افغانستان و منطقه اظهار کرد: در شرایط فعلی با توجه به جمعیت میلیونی پناهجویان افغان دو سیاست می‌توانیم داشته باشیم؛ اول اینکه با تبلیغات آشکار و فضا سازی آن‌ها را به سمت دشمنی با خودمان در کشور سوق ندهیم و دوم اینکه بر اساس یک برنامه‌ریزی مناسب و مرحله‌ای دست به کنترل مساله بزنیم آن هم بدون هیاهو، اما فوری.
وی پیشنهاد داد: یک راه‌حل اساسی این است که برای اینکه از سازمان ملل برای پناهجویان پول می‌گیریم می‌توانیم مثل آلمان و ترکیه و یونان و سوئد و کشور‌های دیگر کمپ‌هایی را در نقاط مناسب کشور ایجاد کنیم که وزارت کشور، نیرو‌های انتظامی و نظامی و ... مسئولیت کنترل این مکان‌ها راداشته باشند. با این کار اولا پناهندگان مکانی مناسب برای زیست و غذا و امکانات بهداشتی دارند و دوم اینکه از خطرات احتمالی برای مردم ممانعت می‌شود و بعد از آن در طول زمان با بررسی‌ها می‌توان افراد عادی را از افراد خطرناک آرام آرام تشخیص داده آن‌ها را از کمپ خارج کرد.
رستمی تصریح کرد: در عین حال معتقدم باید کنترل در مرز‌ها شدیدتر شود و دیگر اینکه اگر تهیه کمپ‌ها در شرایط کنونی میسر نیست، حداقل مراکزی را در مرحله اول مشخص کنند و بعد برای ساخت کمپ‌های بزرگ اقدام شود تا آن‌ها اسکان داده شوند. اینکه مهاجران بدون هیچ برنامه ریزی و کنترلی وارد کشور شوند و رها شوند در جامعه‌ای که خودش مشکل بیکاری دارد، مشکل ایجاد خواهد کرد. به علاوه سیاست‌های کلی ما در ارتباط با طالبان باید ضمن برخورد‌های مبتنی بر حفظ آرامش واحترام به همجواری باید آینده نگر باشد و توجه و حساسیت باید بر اساس آینده نگری نسبت به دولت طالبان و شهروندانشان صورت گیرد. بنابر این هدفمند بتوانیم با مشکلاتی که ممکن است مهاجرت برای کشور ایجاد کند آگاهانه برنامه ریزی آمادگی داشته باشیم.
وی درباره تاثیر حادثه مشهد بر تحولات اخیر گفت: معتقدم آنچه در مشهد اتفاق افتاد یک حادثه برنامه‌ریزی شده بود تا ایران و افغانستان را به سمت تخاصم سوق دهد.
این کارشناس مسایل افغانستان خاطرنشان کرد: برنامه‌ریزی برای اسکان مناسب و ایجاد مراکزی برای پالایش مهاجران افغان و تعیین سیاست احتمالی آینده ایران در برخورد با معظلات و مشکلات پناهجویان از ملزومات است که باید هر چه سریعتر آن را مدیریت کنیم. سیاست کشور در برخورد با مساله پناهجویان افغان باید متکی بر برنامه ریزی و مدیریت باشد تا کار‌های هیجانی.
