دیدارنیوز - کانال تلگرامی امتداد وابسته به حزب اتحاد نوشت: دبیرکل موتلفه اسلامی این روزها تلاش می‌کند با حمله به مهدی کروبی هدف جدیدی را برای تشکیلات خود ترسیم کرده تا از آن زاویه بار دیگر مورد توجه قرار بگیرد. هرچند سخنان وی ریگ‌های ته رودخانه‌ای را بالا آورده که نه تنها به ضرر خود و جریان منسوب به اوست بلکه به حقانیت کسانی که مورد تهمت واقع شده بودند، صحه می‌گذارد.
در همین رابطه او اخیرا در پاسخ به واکنش فرزند حجت‌الاسلام مهدی کروبی و برخی اعضای شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در خصوص مواضع اخیر موتلفه اسلامی، گفت: «عده‌ای محارب در سال ۸۸ با دستور کروبی و موسوی مرتکب قتل شدند.» این جمله یعنی او محارب‌ها را به خوبی می‌شناسد و عجیب است که تاکنون با وجود انتشار گفت‌وگوهای خود آنها را معرفی نکرده است!
نبی حبیبی در سال ۸۹ با روزنامه وطن امروز (متعلق به مهرداد بذرپاش) مصاحبه‌ای انجام داد و در آن خبر مهمی را بیان کرد که مورد توجه قرار نگرفت. او در مصاحبه‌ای که در صفحه ۳ روز ۷ دی ماه ۸۹ منتشر شد، گفته بود:
«در یکی از تظاهرات پس از انتخابات، وزارت اطلاعات در حد فاصل میدان آزادی تا انقلاب یک گروه صد نفری را دستگیر کرده که مجهز به بی‌سیم و سلاح بودند و قصد داشتند وارد جمعیت شده و به کشتن مردم صرف‌نظر از اینکه چه طیفی هستند، بپردازند.»
حبیبی گفته است تعجب می‌کنم چرا این خبر را منتشر نکرده‌اند.
اما این افراد چه کسانی بودند؟ عمادالدین باقی، فعال حقوق بشر و از شاگردان مرحوم آیت‌الله العظمی منتظری، در مردادماه سال ۹۳ مقاله‌ای در هفته نامه صدا منتشر کرد که پرده از این خبر بر می‌داشت.
باقی نوشته بود: وقتی خبر را که لابلای مطالب روزنامه گم شده بود، خواندم، فکر کردم یک سخن تازه برای جوسازی علیه معترضان انتخاباتی و انتساب آنها به گروه رجوی یا تروریسم است اما در شگفت بودم که اگر چنین باشد چرا آن را در بوق و کرنا نکرده و سرپوش گذاشته‌اند.
او سپس برای روشن شدن موضوع علت عدم توجه به این خبر را تبیین می‌کند:
«در بند ۲۴۰ دو نفر از آنها زندانی و با برخی زندانیان سیاسی هم‌سلول شده بودند که به گفته خودشان از حامیان یا مسوولان ستاد احمدی‌نژاد در شیراز بوده و یکی‌شان جانباز شیمیایی و عضو…. بودند و می‌توانستند مصداق سخن دبیرکل حزب مؤتلفه باشند که گفت با سلاح سبک و سنگین (آر پی جی) و بی‌سیم آمده بودند که معترضان را بکشند.
آنها در هتلی در خیابان آزادی مستقر می‌شوند، وقتی هتل‌دار می‌خواهد چمدان را ببرد و آنها مانع می‌شوند، او مشکوک می‌شود و به وزارت اطلاعات که در شرایط بحرانی آن زمان از قبل از آنها خواسته بود حرکات مشکوک را اطلاع دهند، خبر می‌دهند با این تصور که این افراد از گروه مجاهدین خلق هستند، اما وقتی دستگیر شده و هویت‌شان شناخته شد برای اینکه انتشار این خبر را به زیان خود می‌دیدند، آن را سانسور کرده‌اند. عجیب این است که در چند سال گذشته هیچکس به این خبر بسیار مهم و تعیین‌کننده در درک حوادث سال۸۸ از نظر سیاسی و قضایی توجه نکرده و تاکنون بدان پرداخته نشده است.»
نکته مهم اما اینجاست که دست‌کم آقای حبیبی بهتر از دیگران می‌دانست این افراد چه کسانی هستند و مصلحت‌اندیشانه نه تنها سکوت کرده، بلکه حالا فرار به جلو کرده و به افراد دیگری که یک ماه پس از گفت‌وگویش محصور می‌شوند و امروز فرصت پاسخگویی ندارند، اتهام کذب می‌زند. بماند که جای این سوال همچنان باقی‌ست که آقای دبیرکل از کجا چنین اطلاعات طبقه‌بندی شده امنیتی داشته است.
