نمازی: جذب سرمایه و ایجاد امنیت اولین قدم‌های رونق تولید در کشور است

دیدارنیوز: فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: اگر جذب سرمایه داخلی و خارجی و همچنین امنیت در محیط کار، بین کارفرما و کارگر و بازار مصرفی ایجاد شود، تولید دانش بنیان که نیاز به دانش روز دارد اتفاق خواهد افتاد.

علی محمد نمازی، فعال سیاسی عضو حزب کارگزاران سازندگی، در پاسخ به این سوال که چرا رهبری شعار «تولید دانش‌بنیان و اشتغال‌آفرین» را برای سال جدید انتخاب کردند، گفت: اکثر شعار سال‌هایی که رهبری تا به امروز تعیین کردند، در زمینه اقتصادی، عمران، آبادانی، توسعه و پیشرفت کشور و تلاش برای افزایش وفاق در میان ملت بود. با توجه به اینکه رهبری در شعار سال‌های پیش هم از تولید استفاده کردند، بار دیگر امسال نیز از شعار تولید، دانش بنیان و اشتغال‌آفرینی استفاده کرده است.

وی افزود: برای اینکه در کشور تولید ایجاد و رشد کند، مقدمات زیادی نیاز دارد. از جمله مهم‌ترین نیازها، سرمایه‌گذاری است. تا سرمایه در کار نباشد، کاری صورت نمی‌گیرد. تا کاری انجام نشود، تولید اتفاق نخواهد افتاد؛ بنابراین سرمایه‌گذاری را باید به عنوان اولین قدم برای تولید در نظر گرفت. سرمایه‌گذاری نیز به دو بخش خارجی و داخلی تقسیم می‌شود. سرمایه‌گذاری خارجی توسط شرکت‌ها و دولت‌های دیگر می‌تواند رخ دهد. سرمایه‌گذاری داخلی هم به دو بخش دولتی و غیر دولتی تقسیم می‌شود که در بخش غیردولتی دو بخش تعاونی و خصوصی از هم دیگر جدا می‌شوند.

نمازی تصریح کرد: برای جذب سرمایه خارجی آنچه که اهمیت دارد، امنیت است. وقتی بحث امنیت مطرح می‌شود، صاحبان سرمایه بسیار محافظه‌کار و محتاط می‌شوند. زیرا برای اینکه اعتماد این افراد جذب شود، اولین قدم ایجاد امنیت است. یعنی در محیط کار، مناسبات بین کارفرما و کارگر و بازار مصرف آن محصول برای سرمایه‌گذار امنیت داشته باشد.

وی افزود: بعد از ایجاد امنیت، باید مناسبات بین کارفرما و کارگر تنظیم شود. ما در این مورد مشکلاتی را داریم. چرا که کارفرمایان از گرفتن نیرو برای واحد تولید خود هراس دارند که ممکن است برای او دردسر‌های زیادی را به همراه داشته باشد.

این فعال سیاسی ادامه داد: کار مهمی که باید در جذب سرمایه انجام دهیم، این است که تحریم‌ها باید لغو شود. تا تحریم باشد سرمایه‌گذاری خارجی در کشور انجام نخواهد شد. با توجه به اینکه رهبری اعلام کردند نباید اقتصاد را به تحریم‌ها گره بزنیم، اما این تحریم‌ها اجازه نمی‌دهد سرمایه‌گذار خارجی بیاید و سرمایه‌گذاری کند و در ادامه دولت هم سرمایه ندارد تا این کار را انجام دهد و همچنین بخش خصوصی داخلی هم از این موضوع استقبال نخواهد کرد.

وی افزود: موضوع بعدی، آسان شدن نقل و انتقالات پول یا همان موضوع FATF است که باید تصویب شود تا این امکان فراهم شود. سومین قدم آن است که وزارت امور خارجه، به طور جدید پیام مثبتی برای برقراری رابطه و تحکیم روابط با گشور‌ها بدهد.

نمازی در ادامه تاکید کرد: در قدم آخر باید دولت و بخش‌های داخلی آن توجیه شوند، زمانی که سرمایه‌گذار بخش خصوصی اعم از ایرانیان مقیم خارج یا سرمایه‌گذاران داخلی بخواهند در ایران سرمایه‌گذاری کنند، دولت تسهیلات آنان را فراهم کند تا سرمایه‌گذاران در پیچ و خم بروکراسی داخلی معطل نشوند و موافقت‌های اصولی به راحتی صادر شود.

وی در ادامه با ذکر مثالی گفت: زمانی که در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بودم و برجام منعقد شد، دیدم که هیئت‌های خارجی برای آنکه در هتل‌های خوب اقامت داشته باشند، در نوبت می‌ماندند تا موضوع اقامت آن‌ها حل شود. وقتی سرمایه‌گذار‌های خارجی آمدند و با گفتگو دیدگاه‌های خود را با ایرانیان هماهنگ کردند، توافقنامه امضا شد، اما این توافقنامه‌ها منجر به قرارداد قطعی نشد. اگر قرارداد‌ها امضا می‌شد، ترامپ نمی‌توانست به سادگی از برجام خارج شود.

این فعال سیاسی افزود: بنابراین دولت باید این ظرفیت را داشته باشد تا از سرمایه‌گذاران خارجی و داخلی استقبال کند و بعد از آنکه توافقنامه صورت گرفت فوری قرارداد همکاری امضا شود.

نمازی در ادامه گفت: ایران باید با موسسات مختلف مالی و اقتصادی دنیا، روابط و مناسبات خوبی برقرار کند. لزوم این کار، تصویب FATF است. ایران باید به بازار‌های جهانی متصل شود تا وقتی سرمایه‌گذاری‌ها به تولید منجر شد، بازار مصرفی داخلی یا خارجی برای کالای تولیدی تامین شود.

این فعال سیاسی گفت: تولید نیاز به مقدماتی دارد که نیازمند دانش است. تولید منحصر به تولیدات اقتصادی نیست. ما امروز در زمینه تولید فرهنگی دست و بال مان بسته است. ببینید چقدر در ایران تولید کالای هنری وجود دارد؟ خیلی کم است.

وی افزود: در زمینه اقتصادی که کارآفرینی را به دنبال دارد در کنار فعالیت تولیدی هم وجود دانش نیاز است. شرکت‌های دانش بنیان باید تاسیس شوند، زمینه فعالیت آن‌ها فراهم باشد تا وقتی کسی می‌خواهد سرمایه‌گذاری کند، درگیر استخدام نیروی متخصص نباشد که از کجا آن را تامین کند؛ بنابراین باید شرکت و موسسات دانش بنیان تقویت و در زمینه‌هایی که کم و کاست وجود دارد تاسیس شوند و زمانی که کار تولیدی به جریان افتاد، نیروی کار جذب خواهد شد و اشتغال آفرینی هم اتفاق خواهد افتاد.