دیدارنیوز: اسپوتنیک در تحلیلی به اعمال تحریم در مورد روسیه پرداخت و آن را با تحریمهای ضد ایرانی و رفتار تهران نسبت به آنها مقایسه کرد.
اسپوتنیک نوشت: اگرچه تحریمهای غرب به اقتصاد ایران آسیب رساند، اما نتوانست مانع از حرکت هستهای تهران شود. آنها همچنین نتوانستند منجر به تغییر حاکمیت فعلی ایران شوند. آیا همین سناریو در روسیه رخ خواهد داد؟
در ادامه این گزارش آمده است: طولی نکشید که غرب پس از عملیات نظامی روسیه در اوکراین که از پنجشنبه گذشته آغاز شد، تحریمهای بزرگی را علیه روسیه وضع کرد.
اسپوتنیک یادآور شد: سیاستمداران برجسته روسیه از جمله رئیسجمهور ولادیمیر پوتین و سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه و همچنین چندین بانک بزرگ و شرکتهای برجسته هدف قرار گرفتهاند. علاوه بر این، غرب همچنین موافقت کرده است که دسترسی دو بانک بزرگ روسیه به سیستم پرداخت بین بانکی جهانی سوئیفت را قطع کند. گزارشها حاکی از آن است که تحریمهای بیشتری همچنان ادامه دارد که یکی از آنها میتواند قطع اینترنت کشور باشد.
در ادامه این گزارش آمده است راز زیمت، محقق موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل، متخصص روسیه نیست. حرفه او حول محور ایران و برنامه هستهای آن میچرخد و او به خوبی میداند که چرا چنین اقداماتی در مورد یک کشور اعمال میشود. وی گفته که اخیراً تحریمها به ابزاری محبوب در دست سیاستگذاران آمریکایی تبدیل شده است. این به این دلیل است که ایالات متحده تمایل کمتری به استفاده از نیروی نظامی خود دارد؛ بنابراین ترجیح میدهد فشار اقتصادی و سیاسی خود را اعمال کند.
در بخش دیگری از این گزارش تاکید شده است: طی سالها، وزارت خزانهداری آمریکا فشار اقتصادی خود را بر تعدادی از کشورها از جمله کوبا، ونزوئلا، اتیوپی، ایران، عراق، افغانستان و بسیاری دیگر اعمال کرده است. روسیه چندین بار در این لیست قرار گرفته است. در ابتدا در سال ۲۰۰۹، پس از مرگ سرگئی ماگنیتسکی. سپس، به دلیل پیوستن کریمه به روسیه بود، اقدامی که در غرب به عنوان الحاق نامیده شد و مجازات آن فشار اقتصادی بر مسکو بود.
اسپوتنیک یادآور شده است: اخیراً به دلیل مسمومیت ادعایی آلکسی ناوالنی، منتقد کرملین بود که در حال حاضر در نتیجه یک پرونده کلاهبرداری در روسیه زندانی است. این اقدامات تنبیهی چقدر بر مسکو تأثیر گذاشت؟ زیاد نیست. کریمه به بخشی از فدراسیون روسیه تبدیل شده است و هیچ نشانهای از عقبنشینی از این مسیر را نشان نمیدهد. ناوالنی همچنان در زندان است.
این رسانه روسی با طرح این سوال که تحریمها چقدر موثر هستند؟ نوشت: غرب احتمالا از گذشته درس گرفته است. این بار تحریمها شدیدتر و دامنه آن بیشتر خواهد بود، اما زیمت میگوید که آنها لزوماً به هدف خود نخواهند رسید. ما باید بین تأثیر اقتصادی و سیاسی تحریمها تمایز قائل شویم. تحریمهای اقتصادی مانند آن چه بهویژه بین سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ بر ایران اعمال شد، در نتیجه آن تورم آنها بالا رفت و کاهش چشمگیری در واردات نفت مشاهده کردیم است.
وی افزود:"اما تحریمها در راستای اهداف سیاسی کمتر موثر است، به ویژه اگر اهداف غیرواقعی یا گستردهای را هدف قرار دهد. اگر ایده اقدامات اعمال شده این باشد که کشوری را مجبور به اقدام علیه منافع ملی خود یا ترک سیاست خود کند، به سادگی کارساز نخواهد بود. " در ایران، جایی که هدف از تحریمها محدود کردن نیروی اتمی کشور بود، بینتیجه بود. علیرغم تحریمهای متعدد اقتصادی که توسط آمریکا و متحدان غربی آن اعمال شد، جمهوری اسلامی از تلاش خود برای استقلال هستهای دست برنداشت. تحریمها به تغییر حکومت هم منجر نشد.
