دیدارنیوز: یک فعال سیاسی اصلاحطلب درباره پیامدهای اخراج اساتید گفت: پیامدهای این امر این است که افراد و کسانی که نمیتوانند خودشان را با این قالبهای تنگنظرانه سازگار کنند، بالاخره یا باید حذف شوند، یا باید تن به فعالیتهای ریاکارانه بدهند یا تن به مهاجرت بدهند. یعنی اقتضای این عملکردها و سیاستها این است که همه نخبگانی که با این تنگنظریها و رویکردهای قالبی هماهنگ نیستند، رانده میشوند.
علی محمد حاضری فعال سیاسی اصلاحطلب درباره دلایل اخراج اساتید دانشگاهی گفت: فکر میکنم اگر مسئولان دانشگاهی در این مورد بخواهند توضیح دهند و اگر صادقانهتر برخورد کنند، کافی است تصریح کنند که تقریبا این اساتید، نه تنها هیچ کدامشان از نظر حرفهای، تخصصی و شغلی مشکلی ندارند و در ردیف اساتید برجسته و اثرگذار و معتبر رشته خود قرار دارند، بلکه فقط به علت نقاط قوتی که دارند، با آنها برخورد میشود. البته هرکسی و از آن جمله این افراد ممکن است اشتباهات یا ضعفهای اداری هم داشته باشند، ولی همه میدانیم که آن ضعفهای احتمالی موجب برخورد و حذف نیست و به طرق مختلف میتوانست رفع و رجوع شود.
این فعال سیاسی یادآور شد: اتفاقا اساتیدی که ضعف علمی داشته باشند، خیلی زودتر سر به زیر میشوند و مطیعاند و کارشان کمتر به اینگونه برخوردها میکشد. این اساتید ضعیف هستند که به علت ضعف علمی و کاری خودشان حاضرند برای حفظ موقعیت اداری و شغلیشان تن به هر خواستهای بدهند، برخی از آنها به دلیل همین ضعف، سربه زیرند و به شکل ریاکارانه در مقابل مدیران دانشگاه و مواضع رسمی صاحبان قدرت بله قربانگو هستند چنین افرادی آن وقت دیگر مشکلی با نظام اداری دانشگاه نخواهند داشت یا اگر هم داشتند برای رفع آنها راهنمایی میشوند.
وی افزود: این اساتید شناخته شده که اکنون شاهد برخورد با آنها هستیم، از نظر وفاداری وطنپرستانه و حتی وفاداری کلان به سیستم سیاسی کشور، جزء چهرههای شاخصی هستند که سوابق علمی، تخصصی و تعهدات حرفهای آنها کاملا آن را نشان میدهد. اگر ملاک ارزیابی صلاحیت اساتید، داشتن صلاحیتهای تخصصی علمی است، باید نظر و نگاه گروههای تخصصی و مجامع حرفهای دیده شود. درباره آقای فاضلی، انجمن جامعهشناسی به عنوان یک گروه صنفی کاملا معتبر و شناخته شده، در بیانیهای رسمی، کارآمدی او را ارزیابی و فعالیت حرفهای، تخصصی و اثرگذاری علمی او در مجامع علمی را گواهی کرده است، حتی در این امر تعداد مهمی از دیگر انجمنهای علمی هم با انجمن جامعه شناسی هم آوا بودهاند.
حاضری در ادامه تاکید کرد: معلوم است که دلایل اخراج، نداشتن صلاحیتهای علمی و تخصصی نیست. یک نوع قالبسازی فکری و اندیشهای و رفتار سیاسی مورد نظر دوستان وجود دارد که این اساتید دانشگاه در آن قالبها قرار نمیگیرند و به همین دلیل اخراج میشوند. ملاک ارزیابیها، میزان سازگاری با انتظارات یک قرائت معین از اسلام، سیاست و حکومت در ایران است. هر کسی با آن شاخص و قالب سازگار باشد، نوعا از لحاظ علمی نیز مورد تایید قرار میگیرد یا ضعفهایش با اغماض مواجه خواهد شد. بالعکس، هرکسی در این قالب سازگار نباشد حتی اگر از نظر علمی قوی باشد، قبول نخواهد شد.
وی در ادامه افزود: در واقع منطق آقایان همین است که باید فضا و جو فکری و سیاسی دانشگاهها به گونهای اصلاح شود که مثلا دیگر تجربه سال ۸۸ که بنا به اظهارات خودشان، بیش از ۷۰ درصد اساتید یا جامعه دانشگاهی به کاندیدایی که مطلوب بخشی از جریانهای قدرت نبود رای دادند، پیش نیاید، اتفاقا قواعد و سازو کارهایی که اکنون مبنای تصمیمگیری برای برخورد و اخراج این قبیل اساتید است نوعا پس از تجربه سال ۸۸ تدوین شده و مرجعیتی هم برای نهادهای صنفی و علمی در این ارزیابیها قائل نشده است. اگر صادقانه میخواستند این مواضع را بیان کنند، باید تصریح میکردند که قرار است دیگر آن مواضع تکرار نشود.
وی ادامه داد: اتفاقا اگر روزی مذاکرات و مستندات این برخوردها عیان شود، خواهیم دید که چه کنجکاویهایی در خصوص کشف مواضع افراد در آن ایام صورت میگیرد و با مختصر رد پایی از مواضعی که توبهنامه صریحی همراه نداشته باشد، پروندهها سیاه میشد. همه این سیاستها در خدمت همسانسازی کلیشهای و فکری در نظام دانشگاهی آن هم با کلیشههای کاملا تنگنظرانه به ویژه در حوزه علوم انسانی در کشور است.
حاضری درباره پیامدهای اخراج این اساتید گفت: پیامدهای این امر این است که افراد و کسانی که نمیتوانند خودشان را با این قالبهای تنگنظرانه سازگار کنند، بالاخره یا باید حذف شوند، یا باید تن به فعالیتهای ریاکارانه بدهند یا تن به مهاجرت بدهند. یعنی اقتضای این عملکردها و سیاستها این است که همه نخبگانی که با این تنگنظریها و رویکردهای قالبی هماهنگ نیستند، رانده میشوند.
این فعال سیاسی اصلاحطلب درباره نتایج اخراجها هم گفت: نتایج این کار، نظام دانشگاهی کشور را از صداقت علمی، تنوع رویکرد، دیدگاهها و تضارب واقعی اندیشه تهی میکند و شاهد تنزل فعالیتهای علمی خواهیم بود که در آن فقط یک نظر محدود و پسندیده میتواند دنبال شود و تلاشگری مستقلانه و خلاقانه جامعه نخبگی کشور به ویژه در حوزه علوم انسانی از دست خواهد رفت.
حاضری درباره راهکارهای استفاده از این اساتید هم گفت: راهکارهای استفاده از اساتید نخبه این است که مسئولان دانشگاهها و واضعان این مقرارت و سازوکارها وسعت نظر داشته باشند، اعتقاد حقیقی و باور جدی به کرسیهای نظریهپردازی به معنای واقعی آن داشته باشد که اساتید، با شهامت و شجاعت نظریههای خودشان را مطرح کنند و قالبهای از پیش تعیین شده برای توسعه و پیشرفت کشور، عرصه را بر خلاقیتها و تنوع رویکردها نبندد تا نخبگان وطندوست و مدافعان حقیقی منافع ملی و مومنان و حقیقتپژوهان راستین بتوانند فعالیتهای علمی خودشان را همراه با راهکارها و قالبهای مختلف نشان دهند.
