مولوی عبدالحمید در نمازجمعه روز گذشته، با تاکید بر اینکه «مصلحت و خیر مملکت در پایان دادن به قضیۀ نماز جمعۀ آزادشهر است»، تهدید به محاکمه و عزل امام‌جمعۀ آزادشهر «پس از عذرخواهی بابت تلقی توهین» را بی‌معنا دانست.
دیدارنیوز - تقریبا همزمان با سخنان مولوی عبدالحمید، مولوی گرگیج برکنار شد و جایگزین او نیز معرفی شده است. به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر امام‌جمعۀ اهل سنت زاهدان، مولوی عبدالحمید در بخشی از سخنانش در مراسم نمازجمعه اهل سنت زاهدان (۲۶ آذر ۱۴۰۰) به حواشی ایجاد شده برای مولوی محمدحسین گرگیج پس از ایراد خطبۀ جمعه در آزادشهر اشاره کرد و گفت:
جمعۀ گذشته جناب مولانا محمدحسین گرگیج در مراسم نمازجمعۀ آزادشهر سخنانی را ایراد کرده که باعث بروز مشکلات و ایجاد حواشی شده است. بنده در این زمینه با جناب مولانا حرف زده‌ام و ظاهرا ایشان حدس نمی‌زده که کسانی آن را توهین تلقی می‌کنند. پس از اعتراضات و انتقادها، ایشان عذرخواهی کردند.
مولانا گرگیج تصریح کرده که قصد اهانت به اهل بیت رضی‌الله‌عنهم را نداشته‌اند و ما هم مطمئنیم که ایشان چنین قصدی نداشته‌اند؛ زیرا اهل بیت متعلق به همۀ مسلمانان هستند و عذرخواهی جناب مولانا از شیعه و سنی بوده است. ایشان وقتی دیدند سخنانشان توهین تلقی شده‌اند، با علم به اینکه اهل بیت رضی‌الله‌عنهم جزو مقدسات همۀ مسلمانان هستند، هم از شیعیان و هم از اهل سنت عذرخواهی کرده‌اند. ما همۀ صحابه و اهل بیت رضی‌الله‌عنهم را دوست داریم؛ زیرا همۀ این بزرگواران ارادتمندان و نزدیکان رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم بودند.
با اینکه سخنان ایشان به قصد توهین نبوده، بازهم ایشان عذرخواهی کرده و این باید قضیه را خاتمه می‌داد. مصلحت و خیر مملکت ما در همین است که این ماجرا همین‌جا به پایان برسد. درخواست بنده از مسئولان محترم و علمای بزرگوار شیعه وسنی همین است که این ماجرا را در همین نقطه خاتمه بدهند. تهدید به عزل و محاکمه در صورتی معنا داشت که ایشان بر سخنانشان اصرار می‌کردند و بابت برداشت توهین از سخنانشان عذرخواهی نمی‌کردند؛ حال که عذرخواهی کرده‌اند تهدید به عزل و محاکمه معنایی ندارد.
جناب مولانا محمدحسین گرگیج چهره‌ای شاخص درمیان اهل سنت هستند و همه ایشان را دوست دارند؛ در گذشته اگر انتقاد‌هایی داشته‌اند، حمایت هم کرده‌اند و همواره مردم را به شرکت در انتخابات دعوت نموده‌اند [خصوصا در انتخابات ریاست‌جمهوری اخیر]. ایشان در مقابل مخالفان وحدت چنان کلمات و تعابیری به کار برده که چه بسا از نظر ما صلاح نبوده چنان سخت سخن بگویند. مولانا گرگیج مواضع شدیدی در مورد تفرقه‌افکنان بین شیعه و سنی گرفته و با کلمات تندی مخالفان نظام جمهوری اسلامی را یاد کرده‌اند. به گذشتۀ مولانا و محاسن ایشان نگاه کنید؛ در گذشتۀ ایشان نباید فقط به انتقادها نگاه کرد، بلکه حمایت‌های ایشان را هم باید مدنظر قرارداد.
توصیۀ بنده هم به علمای سنی و هم علمای شیعه آن است که حرمت‌ها را حفظ کنند؛ در مورد اهل بیت که مشترک بین شیعه و سنی هستند و صحابه که از مقدسات اهل سنت هستند، کلماتی را به زبان نیاورند که توهین‌آمیز تلقی شود. همه باید هوشیار باشند تا برای دشمن فرصت سوء استفاده فراهم نشود.
اتحاد مسلمانان و تقریب مذاهب اسلامی برای ما بسیار مهم و حیاتی است. شاید دستمان به جایی نرسد، اما همه را به وحدت توصیه می‌کنیم. اختلاف چه فرقه‌ای باشد، چه مذهبی، چه قومی، جز ضرر و زیان نفعی دیگر ندارد؛ چنین اختلافاتی باعث خسارت‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی و عقب‌ماندگی می‌شوند.
تفرقه در جهان اسلام سبب بروز چالش‌ها و مشکلات شده است. سوریه، یمن و عراق مثال‌هایی واضح پیشِ روی ما هستند. بعضی از کشور‌ها به‌علت تفرقه و اختلاف به پنجاه و بعضا به صد سال قبل بازگشته‌اند. در این کشور‌ها مردم از گرسنگی می‌میرند، همان‌طور که صد سال پیش و قبل از آن به علت گرسنگی فوت می‌کردند.
وحدت شیعه و سنی که همواره کنار هم زندگی کرده‌اند، چیزیست که همۀ ما دنبال آن هستیم. امت اسلامی باید متحد باشد. این وحدت کماحقه حاصل نخواهد شد مگر با صبر و تحمل و گذشت.
مسائل زیادی برای اهل سنت در ایران پیش آمده و به مقدسات اهل سنت توهین شده و برخی تندروی کرده‌اند؛ ما انتقاد و اعتراض کردیم، اما وقتی کسی عذرخواهی کرده، پذیرفتیم و صرف نظر کردیم. بعضا مسئولین پیگری کرده‌اند و گاهی هم توهین‌کنندگان عذرخواهی هم نکرده‌اند، اما ما صبر پیشه کردیم تا وحدت به خطر نیفتد. ما فقط دنبال اصلاحیم.
وحدت برای بزرگان نظام هم استراتژی است. رهبر معظم انقلاب همواره توصیه می‌کنند که شیعه و سنی باید به مشترکات چنگ بزنند. مشترکات ما خیلی بیشتر از مسائل اختلافی است. وحدت یعنی چنگ زدن به مشترکات و پرهیز از توهین به مقدسات یکدیگر.
بانوی بزرگ حضرت فاطمه رضی‌الله‌عن‌ها و کل خاندان رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم برای ما الگو هستند و باید راهشان را ادامه بدهیم. در ایام ولادت یا وفات این بزرگواران مسلمانان احتیاط کنند تا توهینی به کسی صورت نگیرد. در مراسم‌های بزرگداشت این بزرگان سیره و راهنمایی‌هایشان تذکره و یادآوری شوند
