فراوانی واکسن کرونا بعد از به قدرت رسیدن ابراهیم رئیسی به موضوعی برای مجادله دو جناح سیاسی بدل شده است. گزارش اسفندیار عبداللهی به بررسی ابعاد مختلف این موضوع پرداخته است.
دیدارنیوز ـ اسفندیار عبداللهی: واکسن کرونا، واردات، فراوانی و تزریق آن در دولت سیزدهم نقل و نُقل محافل سیاسی است. اصلاحطلبان و برخی از چهرههای نزدیک به دولت روحانی مدعی هستند مذاکرات و خرید واکسنهای کرونا در دولت روحانی انجام شده و دولت رئیسی فقط این محمولهها را ترخیص و تزریق کرده است. اصلاح طلبان نقش دولت رئیسی در واردات و تسریع در تزریق را سیاسی، تبلیغاتی و ناچیز میدانند. از طرفی هم خبرگزاری فارس (نزدیک به سپاه پاسداران) در بخشی از گزارش روز چهارشنبه ۲۴ شهریور خود نوشت: "دولت جدید در تسهیل و شتاب واردات واکسن نقش جدی داشته است، اما واقعیت این است که عمده خرید واکسن برای دولت قبل است. " این خبرگزاری در آماری اعلام کرد:۱۱۰ میلیون دوز واکسن تا بهار ۱۴۰۰ خریداری شد. ۱۶.۸ میلیون دوز کواکس، ۲ میلیون دوز اسپوتنیک در اسفند۹۹، ۲ میلیون دوز بهارات در اسفند۹۹، ۶۰ میلیون دوز اسپوتنیک در فروردین ۱۴۰۰ و ۳۰ میلیون دوز سینوفارم در اردیبهشت خریداری شده است. این آمار جذب، خرید و واردات واکسن در دولت قبل، از نظر خبرگزاری فارس است. از این عدد ۷ میلیون دوز تا خرداد ۱۴۰۰ وارد و مابقی به مرور وارد و ترخیص شده است.
البته همین خبرگزاری در چندین گزارش و خبرِ قبل و بعد از این گزارش، به کرات افتخار تسریع در واردات و تزریق را به دولت سید ابراهیم رئیسی داده بود و واکنشهای اصلاح طلبان و چهرههای نزدیک به روحانی را هم باید در راستا، یعنی دوگانه گوییها و موفق جلوه دادن دولت رئیسی در همه امور از طرف رسانههای نزدیک به دولت و نیروهای موسوم به انقلابی را تحلیل و تفسیر کرد. در این میان، اما سوال این است واقعا چه خبر است؟
در رابطه با اینکه شرایط کنونی واردات و سرعت گرفتن تزریق واکسن کرونا حاصل تلاش کدام دولت است و نقش هر کدام به چه میزان است؛ روزنامه سازندگی در مطلبی با عنوان «از کاشت تا برداشت» نوشت: «مسعود پزشکیان نماینده مجلس ایران میگوید قراردادهای واکسن در دولت حسن روحانی بسته شد و پول آن پرداخت شد. امکان ندارد بدون سفارش بتوانیم واکسن وارد کنیم؛ حتی اگر پول دست ما باشد. دولت فعلی مشکلات گمرکی و حمل و نقل را برطرف کرد؛ این دولت هنوز واکسنی سفارش نداده است».
محمدرضا خاتمی برادر سید محمد خاتمی و از چهرههای متنفذ اصلاحطلبان هم درباره این موضوع در کلاب هاوس گفته است: از جهانگیری مستقیما شنیدم که تمام واکسنها در دولت سابق پیش خرید شده است و بجز ۵ میلیون دوز واکسن آسترازنکا که دوستان (دولت جدید) آن از کارخانهای در امارات به جای۹ دلار، ۱۴ دلار خریدهاند. اما شنیدن کی بود مانند باور کردن!
چرا باورپذیری اظهارات امثال پزشکیان و رضا خاتمی در مورد نقش دولت روحانی در پیش خرید و واردات واکسن کرونا سخت است؟ پاسخ این پرسش خیلی آسان است. هزار ماشالله مسئولان اجرائی ما از یک اقدام و خدمت کاه مانندی که انجام میدهند، کوه میسازند و رسانهها را برای در بوق و کرنا کردن آن اقدام یا خدمت تسخیر میکنند. مثلا همین آقای نمکی وزیر سابق بهداشت و درمان را در نظر بگیرید. ایشان با آن اوضاع اداره عرصه بهداشت در موضوع کرونا، تازه انتظار داشت که ایران و جهان از او تقدیر و تشکر کنند و در سخنانی گفته بود، چندین کشور اروپایی از نحوه مدیریت ما در موضوع کرونا متعجب هستند و درخواست دارند از تجربیات ما بهره ببرند.
با توجه به شناختی که از مسئولان عزیر پیشین و کنونی کشور وجود دارد، چگونه میتوان باور کرد که در دولت روحانی این حجم از واکسن جذب، خریداری و وارد شده باشد و مسئولان ستاد مبارزه با کرونای دولت روحانی اطلاع رسانی نکرده باشند؟ به قول یکی از همکاران رسانهای، فرض را بر این میگذاریم که صدا و سیما با دولت روحانی برای بیان خدماتشان همکاری نمیکرد، آیا آنها نمیتوانستند دو خط توییت کنند که آی ملت، این ما بودیم که N تعداد دوز واکسن کرونا خریداری کرده ایم و در گمرک است یا به زودی وارد میشوند. حداقل نگارنده قانع نمیشود که امثال آقایان روحانی، نمکی یا جهانپور چنین فرصتی را از دست بدهند و واقعا باورش سخت است. اگر دولت روحانی این تعداد واکسن خریده و کار دولت جدید را آسان کرده و البته خضوع به خرج داده و بیان نکرده، باید امیدوار بود که این کشور حتما در شیوه حکمرانی راه امیدوار کنندهای در پیش گرفته!
اصلاحطلبان در شرایط فعلی با طرح موضوع خرید واکسن در دولت قبل تلویحا قصد دارند که به اتهام ناکارآمدی دولت روحانی در بحران کرونا جواب دهند. اما واقعیت این است که چه دولت روحانی موافق واردات واکسن بوده باشد چه مخالف آن، چه برای خرید واکسن اقدام کرده باشد یا نکرده باشد و چه کسانی مانع از عملکرد درست این دولت شده باشند یا نشده باشند؛ تغییری در واقعیت حاصل نمیشود.
به فرض که حتی واکسنهای خریداری شده توسط دولت در مراحل وارادت با کارشکنی مواجه شده باشند، چطور مسئولان دولت نتوانستهاند بر این کارشکنیها فائق آیند و اگر موانع با مکانیزمهای معمول سیاسی قابل رفع نبودند، چرا این امر به اطلاع افکار عمومی نرسیده است؟
اگر قراردادهایی برای خرید واکسن منعقد شده است چرا میزان واکسنهای خریداری شده و قیمت آنها و زمان تحویل آنها به صورت روشن توسط سخنگویان دولت قبل به اطلاع مردم نرسیده است؟
واقعیت این است که طیفی از اصلاحطلبان اصرار دارند که در غیاب آنها کشور با مشکلات بزرگ مدیریتی مواجه خواهد شد و به همین دلیل در هر انتخابات اصرار به حضور به هر قیمت دارند. فراوانی واکسن در دولت رئیسی این انگاره را با یک علامت سوال بزرگ مواجه کرده است و شاید به همین دلیل است که این طیف از اصلاحطلبان چنین واکنشهایی از خود بروز میدهند.
آنها اما در دام این تناقض گرفتار میشوند که چطور حضور آنها به هر قیمت در دولت و سایر نهادهای حکومتی مفید خواهد بود، اگر نتوانند حتی واردات واکسنی را که خود خریدهاند، تسریع کنند؟ یا با رایزنی با فشار افکار عمومی کارشکنیهای احتمالی را رفع کنند و در نهایت حتی یک اطلاع رسانی شفاف و دقیق در مورد حجم واکسنهای خردیداری شده و تحویل نشده! در پایان دولت خود ارایه کنند؟
این همان نکتهای است که درست بر خلاف استدلال همیشگی این گروه عمل مینماید.
واقعا برای مردم مهم نیست چه کسی واکسن وارد کرده است. مهم رفع این بلای بزرگ از سر مردم فلک زده و بحران زده ایران است. مردم به این فکر میکنند که چرا این حجم از واردات واکسن زودتر انجام نشد؟ وعده تولید انبوه واکسن برکت و سایر واکسنهای ایرانی و وعدههای توخالی مسئولان چه نقشی در تاخیر در واردات واکسن داشته است؟ چه میزان آسیب جانی و مالی به این کشور وارد کرده و چه کسی باید برای شفاف سازی این موضوع پاسخگو باشد؟ اگر موضوع ساخت واکسن داخلی مانع واردات واکسن خارجی بوده یا همین امر جانهای بیشتری از ایرانیان را را گرفته یا اموال عمومی و بیت المال را هدر داده، چرا دستگاه قضایی وارد عمل نمیشود و نسبت به حق الناس و تخلفات احتمالی اقدام نمیکند؟
به هر حال سرعت گرفتن تزریق واکسن کرونا و کمرنگ شدن قرمز نقشه ایران را باید به فال نیک گرفت و حتی اگر این عمل و اقدام سیاسی و با نیت موفق نشان دادن دولت جدید اصولگرا است، چون فایده آن به مردم میرسد باید از آن استقبال کرد. چه ایرادی دارد، حال که تمام ارکان حاکمیت از یک خاستگاه سیاسی هستند، گرههای مختلفی مانند کرونا، رفع تحریمها، انداختن تشت مفسدین از بام ترک خورده ایران، رفع و رجوع تنشهای منطقهای و بین المللی و نهایتا آمدن پول به رگهای خشک و پلاسیده اقتصاد ایران را باز کنند؟ به قول آن ضرب المثل معروف: "شما بدمید، بخوابید و بدمید!"