تاسوعا به نام قمر منیر بنی‌هاشم نام‌گذاری شده است. بزرگواری که هر چه در منابع روایی و تاریخی کنکاش کنیم جز چند روایت کوتاه اثری نمی‌یابیم. همو که چشم امید سپاه سیدالشهدا علیه‌السلام بود.
دیدارنیوز ـ مسلم تهوری: نگارنده نیز همانند غالب مردم از دوره کودکی در مراسم عزاداری محرم شرکت کرده. به عادت مرسوم ما ایرانی‌ها، روضه شب و روز تاسوعا به نام حضرت ابوالفضل‌العباس علیه‌السلام خوانده می‌شود. در ایام صباوت باور داشتم حضرت ابوالفضل علیه‌السلام در روز تاسوعا به شهادت رسیده و بدین خاطر این روز را به نام آن بزرگوار نام‌گذاری کرده‌اند. بعد‌ها متوجه شدم بنابر نقل بعضی از مقاتل حضرت ابوالفضل علیه‌السلام پس از همه اصحاب و بنی‌هاشم به شهادت رسیدند. بماند که برخی مردم فکر می‌کنند حضرت ابوالفضل با حضرت عباس متفاوت است و گمان می‌کنند دو نفر هستند.
واقعا چرا مردم بدین میزان شناخت‌شان از فرزند امیرالمومنین علیه‌السلام کم است. فکر می‌کنید اگر از هر فرد شیعی در مورد ماه منیر بنی‌هاشم پرسیده شود غیر از وقایع عاشورا دو کلام می‌تواند درباره آن حضرت صحبت کند؟
این همه در حالی است که حضرت ابوالفضل‌العباس علیه‌السلام جایگاهی بس رفیع و ویژه در میان شیعیان دارند، تا آنجا که بعضی به خصوص عراقی‌ها قسم راست‌شان به آن حضرت است. او را باب‌الحوائج می‌دانند و این خصوصیت بارز حضرت منحصر به شیعیان نیست، بلکه اهل تسنن و پیروان سایر ادیان نیز ارادت به حضرتش دارند و حوائج‌شان را از قمر بنی‌هاشم مطالبه می‌کنند.
برگردم به بحث ابتدایی این نوشتار؛ گمان می‌کنید چند درصد از مردم بتوانند دو کلام در مورد زندگی آن بزرگوار سخن بگویند. البته این سوال حمل بر این نشود که نویسنده این سطور مدعی است خیلی از آن بزرگوار می‌داند؛ در واقع نگارنده این سطور نیز آنچنان که باید و شاید از زندگی حضرت ابوالفضل شناختی ندارد؛ از قضا بیشتر دانسته‌های نیم بندمان مربوط به محرم سال ۶۱ قمری است. اما به راستی علت این دانسته‌های قلیل چیست. واقع داستان این است که در عدم شناخت‌مان از زندگی فرزند علی خیلی هم مقصر نیستیم. هر چه بیشتر به منابع تاریخی و روایی مراجعه کنیم کمتر می‌یابیم. از ولادت حضرت گرفته تا زمان شهادت، آنچه خبر به ما رسیده قطعی و مسلم نیست و إن‌قلت بدان وارد است. منابع تاریخی و روایی خبر خاصی از حضرت تا قبل از محرم ۶۱ قمری نقل نکرده‌اند. تنها می‌دانیم پدرش علی مرتضی است و مادرش ام‌البنین و او فرزند ارشد این وصلت فرخنده است. نقل شده که حضرت ابوالفضل‌العباس علیه‌السلام در جنگ صفین در رکاب پدر بزرگوارش شمشیر زده و صد البته رشادت‌هایی از آن حضرت در منابع ذکر شده؛ حال تا چه حد نقل‌ها به واقع نزدیک است الله‌اعلم.
سوالی که پیش می‌آید این است که چرا از قمر بنی‌هاشم علیه‌السلام کمتر نقلی وجود دارد. برای اینکه بهتر به جواب این سوال برسیم بد نیست اشاره‌ای هم به حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام داشته باشم. شاید راجع به کمتر امام معصومی به اندازه امام حسین علیه‌السلام کتاب نوشته شده است؛ با تمام این اوصاف در دوره امامت امیرالمومنین و امام مجتبی علیهما‌السلام کمتر خبری از حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام در منابع وجود دارد. علت می‌تواند این باشد که این بزرگواران در زمان امام عصرشان کمتر اظهار نظر می‌کردند و تنها گوش به فرمان امام زمان‌شان بوده‌اند و بس. از این‌رو امام حسین علیه‌السلام در زمان پدر و برادر بزرگوارشان تابع محض آن حضرات بوده‌اند و از همین باب هم حضرت ابوالفضل علیه‌السلام تابع نظرات پدر و برادران بزرگوارشان بوده است و کمتر خبری از حضرت ابوالفضل در منابع نقل شده است. سیره امامان شیعی و به تبع آن‌ها بزرگانی، چون حضرت ابوالفضل و حضرت زینب این بوده که از امام خود تبعیت کنند. آن حضرات به معنای واقعی مطیعا لامر مولاه بودند.
