دیدارنیوز - محمدابراهیم محمدی کارشناس آموزش و پرورش - آموزش و پرورش برخلاف نهادهای دیگر هم پر مسئله است و هم پر دامنه. این دستگاه بزرگ برای حل آسان و بهتر مسائل، نیازمند همگرایی فراگیر از صف تا ستاد است.
دلیلی ندارد این نهاد که به تعداد اقلیم، مناطق، قومیت و گویش مسئله دارد این همه را در چنبره برنامه‌ریزی شماری محدود منحصر نماید. مسائل آموزش و پرورش برخلاف دیگر دستگاه‌های حاکمیتی هم زیاد است و هم نوپدید؛ چاره‌ای نیست که سامانه‌های نیازشناسی که ارتباطی پیوسته با فرهیختگان این نهاد دارد مسائل را در قالب هندسه‌ای معکوس به ستاد منتقل و مورد تحلیل قرار دهند.
آموزش و پرورش اگر بخواهد چابک، پیشرو و توانا در حل مسائل خود باشد باید از قالب یک دستگاه اداری و اجرایی در آمده و به یک نهاد فرهنگی که مشاکل ومسایل آن درون سیستمی شناسایی، تحلیل و ارزیابی می‌شود ، درآید.
نباید واقعیت‌های موجود را که نشان از ناتوانی و کم کارآمدی این نهاد بوده و البته به دولتی خاص نیز محدود نمی شود نادیده انگاشته و از کنار آن به راحتی گذشت.
آموزش و پرورش در زمینه مسائل آموزشی و به‌ویژه تربیتی مشکلات مزمن زیادی دارد که البته هر ساله بر شمار آن افزوده شده و چون میراثی ناشایست وبال دولت‌های بعد می‌شود.
افزون بر مشکلات عدیده آموزشی در زمینه مسائل تربیتی نه حرف اقناعی هست و نه طرح اجرایی. ایده و برنامه‌های ما همان است که بود و همه کسانی که در قامت تصمیم‌گیران راهی ساختمان علاقه‌مندان شدند در کسوت عناصر اجرایی و اداری عمر غالباً کوتاه اداری خود را صرف همان شیوه و روش اسلاف کردند و رفتند. برنامه‌سازی مبتنی بر نیازهای امروز و فردای فرهنگی، تربیتی و مهارتی و اجرای هوشمندانه و با شهامت آن حلقه مفقوده این بخش مهم آموزش و پرورش است.
چه نیکوست اگر وزیر محترم که گام‌های مبارکی در این مدت کوتاه در جهت حل مشکلات برداشته‌اند، برای برون رفت و بهبود اوضاع آموزشی به‌ویژه پرورشی و دسترسی آسان و به هنگام به مسائل آموزش و پرورش و فرصت‌سازی برای تصمیم‌گیری درست و کارشناسی شده، طرح پارلمان معلمان را با هدف اصلاح نظام پیشین و به روز رسانی فرایند تصمیم سازی‌ها تأسیس نمایند.
انتخاب عناصری آگاه، دلسوز، فعال و با تجربه توسط معلمان مدرسه و تشکیل پارلمان معلمان شهر و متناظر آن با رقابت برترین‌های شهرستان‌ها و تشکیل پارلمان استانی و زمینه‌سازی برای حضور نخبگان و فرزانگان آموزش و پرورش استان‌ها در هیـأت پارلمان ملی معلمان، فواید و برکات زیادی را برای این ابر نهاد تعلیم و تربیت عمومی و رسمی رقم خواهد زد.
1ـ زمینه‌سازی برای شناخت بهترین منابع انسانی مؤثر و کارآمد
2ـ فرصت‌سازی برای شناخت و جذب افراد کارآمد در آموزش و پرورش و فراهم کردن زمینه چرخش نخبگانی.
3ـ دسترسی آسان به مسائل آموزش و پرورش از کف کلاس، مدرسه تا شهر و استان و کشور با نگاه به اقتضائات و ضرورت‌ها
4ـ امکان تصمیم‌سازی‌های منطقه‌ای و استانی
5ـ حذف و اصلاح برخی از ساختارهای سنتی و غلط ارتباطی ستاد با صف
6ـ اعتمادافزایی و مشارکت‌پذیری در طرح‌ها و برنامه‌های ابلاغی
7ـ تسهیل زمینه‌سازی ارتباطی واقع بینانه با بدنه معلمان کشور
8ـ خارج کردن نهاد آموزش و پرورش از چنبره تصمیم‌های در خلأ و بیگانه با نیازهای صف
9ـ فرصت‌سازی برای انجام اصلاحات اساسی و پایدار در آموزش و پرورش
10ـ فرصت‌سازی برای تألیف و تولید محتواهای آموزشی و پرورشی متناسب با نیازهای بومی
11ـ مشارکت در نظارت و ارزشیابی میدانی برنامه‌های تجویزی
12ـ مهاجرت از برنامه‌ریزی‌های تهران محور، به بر برنامه‌ریزی‌های بوم محور
13ـ شناسایی و تشکیل بانک منابع عظیم نیروی انسانی برای مأموریت‌های متناسب
این اقدام که جز برنامه‌های اجرایی و نظارتی محدود؛ بار مالی چندانی هم برای آموزش و پرورش نخواهد داشت، بروندادهایی قابل توجه را برای آموزش و پرورش که بیش از هر دستگاه دیگری برای حل آسان و کم هزینه مسائل به عقل جمعی و راهکارهای میدانی نیاز دارد خواهد داشت.
برگزاری انتخابات پارلمان که سالانه یک و حتی 2 یا سه سال یک بار انجام خواهد گرفت سودمندی‌های زیادی را به ستاد و ادارات و به‌ویژه مدیران صف و ستاد آموزش و پرورش رسانده و درآمدی خواهد بود برای تأسیس سازمان صنفی معلمان و زمینه‌ای برای انجام ده‌ها مأموریت تکلیفی قابل تفویض.
این پارلمان برخلاف تجربه مجلس دانش‌آموزی که محدود به چند نشست و برنامه نمادین شده و جز توقع‌تراشی حاصلی ندارد، می‌تواند در قامت یک پارلمان کارآمد و مؤثر معلمان؛ بزرگ‌ترین نقش را در تصمیم‌سازی‌ها و اعتباربخشی تولید برنامه‌های محتوایی، عملیاتی، میدانی و مشارکت و نظارت در اجرای موفق برنامه‌ها ایفا نماید.
تشکیل پارلمان این امکان را فراهم خواهد ساخت تا از ستاد تا صف و از وزارتخانه تا کلاس و مدرسه حضور نمایندگان شورا در برنامه‌سازی و اصلاح و بهبود مسائل آموزش و پرورش محسوس و چشمگیر شود.
پیداست دبیرخانه‌ای تحت نظر و نظارت وزیر محترم آموزش و پرورش می‌تواند هماهنگی این پارلمان را که سالی یک نشست ملی، استانی و منطقه‌ای خواهد داشت به‌عهده گیرد.
