موزیک آشنایی است که در ماشین میخواند… «ای مردم،ای مردم،ای مردم، بارون کو، بارون کو، بارون کو...ای بارون،ای بارون،ای بارون، کارون کو، کارون کو، کارون کو…» این آخرین ترانهای است که «محسن چاووشی» برای خوزستان و خرمشهر خوانده است. همه ابیاتش حال و هوای این سفر است. سفری برای یافتن آنکه چگونه مشکل آب خرمشهر و آبادان بهبود یافت. سفری برای رصد لولههای سبزرنگ؛ لولههای طرح غدیر ۲
کد خبر: ۴۶۵۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۴/۱۹
مرادقلی دودانگه پیش میآید و میگوید: «نخیر دزفول خانه و کاشانه داریم. من خودم شمس آبادی هستم. از گرما و بیآبی فرار میکنیم اینجا، روی زمین مردم کار میکنیم، از بدبختی!» میپرسم برای آبیاری چه میکنید؟ کمی این پا و آن پا میکند و میگوید: «والله شب تراکتور میرود کنار رودخانه آب میکشد.» میپرسم برای آب خوردن چکار میکنید؟ علی دودانگه میگوید: «از همین آب رودخانه میخوریم. نه برق داریم نه آب داریم. والله الان خجالت میکشیم از شما پذیرایی کنیم.»
کد خبر: ۴۶۴۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۴/۱۹
همه این سالها مردم آب خوردن را خریدهاند، بیکاری دیدهاند، هوای بد و گرد و خاک را تحمل کردهاند و وعده شنیدهاند. به این مردم انگ نزنید. حتی اگر شلیکی شده اول ببینید کسی که اسلحه در دست داشته چند سالش است، چطور زندگی میکند. ببینید آن روستایی باید چه کند که با این آب حتی لباس هم نمیتواند بشوید. صدای زن پشت تلفن میلرزد: «خانم! شنبه خرمشهر خیلی مظلوم بود.»
کد خبر: ۴۱۰۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۴/۱۱
شوری آب در خرمشهر حکایت تازه ای نیست. اما اوضاع چند سالی هست که بدتر شده، از وقتی باران هر سال کمتر بارید و زمزمه خشکسالی در سراسر کشور پیچید.
کد خبر: ۴۰۵۱ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۴/۱۰
کد خبر: ۳۸۰۶ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۴/۰۶
غم بیآبی و خشکسالی که شیره جان نخلهای میناب را مکیده از یک سو، دلهره هر شب مردم از دفن شدن زیر آوار ترکهای خانههاشان از سوی دیگر، آنقدر مهیب هست که قلب آدمی را فارغ از اینکه گوشهایش از خبرهای هرروزه فروچالههای میناب و وعدههای مسئولان پر باشد، محزون کند. حدود ۱۵ سال است که میناب فقط عنوان «گلستان خلیجفارس» را به دوش میکشد و چشمههای جوشان، نخلهای سر به فلک کشیده و بوستانهای سرسبزش جایشان را به زمینهای خشک و فروچالههایی دادهاند که امروز محل زندگی اهالی آنجا را هم ناامن کرده است.
کد خبر: ۲۸۸۸ تاریخ انتشار : ۱۳۹۷/۰۳/۲۰