کار ساکنان این روستا ها به جایی رسیده که در طول شبانه روز تنها یک یا دو ساعت امکان استفاده از آب لوله کشی را پیدا می کنند و در باقی ساعت های شبانه روز از جیره آبی که در منبع ها ذخیره کرده اند مصرف می کنند. در این بین سالمندان روستا، خانواده های کم بضاعت و آنهایی که سفره هایشان خالی از آذوغه و قلب هایشان آکنده از مهربانی است شرایط وخیم تری دارند چراکه توان مالی برای تهیه کمترین امکانات رفاهی ندارند و دل شان تنها به سهمیه ای خوش است که از کمیته امداد می گیرند.
رونق از این روستاها که بیشتر به مناطق کویری شبیه اند رخت بسته و در نبود آب کافی، کشاورزی و دامداری در آنها به خطر افتاده است. سالمندان روستا در حسرت روزهای آباد و جوانترهای روستا در هراس جنگی هستند که عنقریب است بر سر آب در بگیرد.
