سیدکمال‌الدین شهریاری عضو فراکسیون گردشگری در گفتگو با "دیدارنیوز" مطرح کرد؛
سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی سابق که اکنون در قالب وزارتخانه فعالیت خود را دنبال می‌کند در حدود اختیاراتی که داشته عملکرد قابل قبولی ارائه داده، اما با عملکرد یکی دوساله یک دستگاه نمی‌توان قضاوت درستی در حوزه گردشگری داشت. ما در زمینه زیرساخت‌ها، برنامه‌ریزی و تربیت نیروی انسانی جهت ارائه خدمات به گردشگران، عقب هستیم و اگر می‌خواهیم در این صنعت حرف برای گفتن داشته باشیم باید و حتماً به این سه کمبود توجه ویژه شود. گاه گردشگران در محل بازدید از یک اثر گردشگری از کمترین خدمات مثل سرویس بهداشتی، آب‌خوری یا غذاخوری بهره‌مند نیستند و این امر سبب می‌شود تا گردشگر رغبت چندانی به بازدید آثار تاریخی نداشته باشد
دیدارنیوز ـ
محمد آیتی: سال‌هاست که دولتمردان اقصی نقاط دنیا به این موضوع پی برده‌اند که صنعت توریسم، یک صنعت بزرگ و ارز آور است، اما سوال اصلی اینجاست که چرا برخی کشور‌ها مثل ترکیه، تایلند و امارات از این موقعیت به بهترین نحو استفاده کردند، ولی برخی کشور‌ها مثل ایران با وجود این همه ظرفیت گردشگری از این فضا استفاده لازم را نبرده اند؟
در همین خصوص،
سیدکمال‌الدین شهریاری عضو فراکسیون میراث فرهنگی و گردشگری به
دیدارنیوز گفت: کشور ما به لحاظ ظرفیت‌های طبیعی، اقلیمی، تاریخی و نیز تنوع زیستی و فرهنگی از معدود کشور‌های خاص جهان است، منتهی این صنعت نیازمند برنامه‌ریزی و زیرساخت‌هایی است که متاسفانه با وجود همه ظرفیت‌های بالقوه موجود، این زیرساخت‌ها ایجاد نشده است و به همین علت، نسبت به گردشگری در کشور غفلت صورت گرفته است، در حالی که بسیاری از کشور‌هایی که منابع درآمدی چندانی ندارند به سمت کسب درآمد از محل گردشگری حرکت کرده‌اند و با درآمد حاصل از آن، کشورشان را اداره می‌کنند، ولی ما با تکیه به ذخایری نظیر نفت و گاز از این‌گونه ظرفیت‌ها که می‌تواند تحول شایانی را در اقتصاد کشور داشته باشد، غافل شده‌ایم.
وی افزود: سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی سابق که اکنون در قالب وزارتخانه فعالیت خود را دنبال می‌کند در حدود اختیاراتی که داشته عملکرد قابل قبولی ارائه داده، اما با عملکرد یکی دوساله یک دستگاه نمی‌توان قضاوت درستی در حوزه گردشگری داشت. ما در زمینه زیرساخت‌ها، برنامه‌ریزی و تربیت نیروی انسانی جهت ارائه خدمات به گردشگران، عقب هستیم و اگر می‌خواهیم در این صنعت حرف برای گفتن داشته باشیم باید و حتماً به این سه کمبود توجه ویژه شود.
وی در پاسخ به این سوال که این زیرساخت‌ها دقیقاً چیست، گفت: فرضاً وقتی یک گردشگر قصد دارد در کویر از یک اثر تاریخی بازدید کند باید در کنار این جاذبه گردشگری خدماتی باشد تا گردشگر را به لحاظ اسکان و راهنمایی و رفت و آمد پوشش دهد. این زیرساخت‌ها غالباً سخت افزاری هستند، اما تربیت نیروی انسانی برای جذب گردشگر و راهنما نیز اهمیت زیادی دارد تا گردشگران را به مناطق دیدنی راهنمایی کند.
این نماینده مجلس اضافه کرد: گاه گردشگران در محل بازدید از یک اثر گردشگری از کمترین خدمات مثل سرویس بهداشتی، آب‌خوری یا غذاخوری بهره‌مند نیستند و این امر سبب می‌شود تا گردشگر رغبت چندانی به بازدید آثار تاریخی نداشته باشد، در حالی که رفع این کمبود‌های اولیه هزینه چندانی ندارد، ولی عدم‌مدیریت و برنامه‌ریزی به‌موقع، این چالش‌ها را برای این صنعت به‌وجود آورده است.
وی در پاسخ به این پرسش که ما تاکنون چقدر در جذب گردشگر توفیق داشته‌ایم، گفت: تبلیغات در این حوزه به تربیت نیروی انسانی بازمی‌گردد. ما حتی در خارج از کشور قابلیت معرفی مناسبی از کشور را در سفارتخانه‌هایمان ایجاد نکردیم یا مثلاً یک کتاب جامع که به‌طور کامل ایران را از نگاه گردشگری معرفی کند برای ارائه به سفارتخانه‌های دیگر کشور‌ها در تهران به چاپ نرساندیم. در این زمینه ما نیازمند نمایشگاه‌های صنایع‌دستی و فرهنگ‌های فولکلوریک هستیم تا به‌وسیله سفارتخانه‌هایمان در دیگر کشور‌ها مدیریت شود. از طرفی، ارائه کتاب، عکس و فیلم جهت معرفی جاذبه‌های گردشگری، یک کار ساده اما تاثیرگذار است که امیدوارم به بهترین شکل به مرحله اجرا دربیاید.
شهریاری اظهار داشت: در این سال‌ها وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی تلاش زیادی در این زمینه‌ها کرده است، اما گردشگری حوزه‌ای نیست که با کار در یک مدت کوتاهی به خروجی منجر شود. ایجاد زیرساخت‌ها یک پروسه زمان‌بر بوده که نیازمند سرمایه‌گذاری بخش‌خصوصی و دولتی است تا خدمات لازم برای جذب گردشگر فراهم شود.
نماینده مردم دشتی و تنگستان و عضو فراکسیون میراث فرهنگی و گردشگری در پایان گفت: شرایط تحریم‌های ظالمانه، فرصت مناسبی است تا نگاه دوباره‌ای به ظرفیت‌های درآمدی خود داشته باشیم و به‌جای نفت که فروش آن با مشکل مواجه شده است به سمت جذب گردشگر برویم که هیچ تحریمی نمی‌تواند بر آن اثر بگذارد و می‌توانیم به اتکا این پتانسیل‌ها منابع درآمدی جدیدی را جایگزین منابع از دست رفته خود کنیم.
