"دیدارنیوز" طولانی شدن روند معرفی وزیر آموزش و پرورش به مجلس را بررسی می‌کند؛
دیدارنیوز – سمیه قرنی: بعد از استعفای جنجالی و پر حاشیه سیدمحمد بطحایی از وزارت آموزش و پرورش، تا به امروز این وزارتخانه با سرپرست اداره می‌شود و طبیعتا روزی نبوده که شایعاتی مبنی بر معرفی گزینه نهایی برای این وزارتخانه مطرح نباشد. بعد از آنکه بطحایی به بهانه شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی استعفا داد سیدجواد حسینی به عنوان سرپرست این وزارتخانه معرفی شد و تا به امروز نیز به عنوان سرپرست مشغول به کار است.
معمولا تجربه ثابت کرده که بعد از آنکه وزیری از یک وزارتخانه می‌رود و سرپرستی به جای او قبول مسئولیت می‌کند دولت چند هدف را دنبال خواهد کرد. یکی اینکه آن وزارتخانه بدون متولی نماند. دومین مساله این است که فرد انتخاب شده برای سرپرستی خود را نشان دهد که آیا توانایی و ظرفیت‌های لازم برای این مسئولیت را دارد یا نه. در مرحله سوم این نکته حائز اهمیت است که این فرد مورد پذیرش مجلسی‌ها قرار می‌گیرد یا نه، که در صورت مثبت بودن فضا به مجلس معرفی شود و اگر دولت حس کند که فضا به نفع او نیست فرد دیگری را معرفی می کند. همچنین تشکل‌ها و گروه‌های تاثیرگذار در آن وزارتخانه نیز نسبت خود را با سرپرست یا وزیر پیشنهادی مشخص می‌کنند و اگر فضا به نفع آن فرد باشد قاعدتا به عنوان وزیر به مجلس معرفی می‌شود.
در رابطه با سیدجواد حسینی نیز فضا تقریبا همین گونه است. او که در گذشته نیز از جمله گزینه‌های مطرح برای وزارت آموزش و پرورش بود این بار به عنوان سرپرست معرفی شد. حسینی توانست در این مدت نظر تشکل‌های مختلف فرهنگیان و برخی چهره‌های شناخته شده مانند علی اصغر فانی وزیر اسبق آموزش و پرورش را جلب کند. البته بدنه اصلی فرهنگیان به دنبال مطالبات خود هستند و توقع دارند که چهره‌ای قوی بر سر کار بیاید تا بتواند مسائل آنها را پیش ببرد. همچنین حسینی ارتباط خوبی با نمایندگان مجلس برقرار کرده و توانسته نظر مثبت آنها را جلب کند. اما اینکه تا به امروز هنوز به مجلس معرفی نشده نکته ای است که پرسش های زیادی را مطرح کرده است.
همانطور که گفته شد بعد از گذشت چند ماه وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش به مجلس معرفی نشده و همچنان این وزارتخانه با سرپرست اداره می شود. مدارس حدود یک ماه دیگر فعالیت خود را از سر خواهند گرفت و به هیچ وجه مناسب نیست که وزارتخانه مهمی با نیروی انسانی زیاد و مشکلات و مسائل مختلف، بدون وزیر باشد. مسائلی که در حال حاضر آموزش و پرورش با آنها دست و پنجه نرم می‌کند شامل معوقات معلمان، مشکلات معلمان حق التدریس، موج بازنشستگی در بین فرهنگیان و کمبود نیروی انسانی، مدارس سیل زده و لزوم بازسازی آن و طرح رتبه بندی معلمان است.
در طول این مدت گزینه‌های مختلفی برای این وزارتخانه مطرح شدند. علی زرافشان معاون سابق آموزش متوسطه که در گذشته نیز جزو گزینه‌ها بود مطرح شد که گویا از طرف خود او این مساله رد شد. داود محمدی و قاسم احمدی لاشکی از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نیز از جمله افرادی بودند که به عنوان گزینه احتمالی مطرح شدند اما خیلی جدی به آنها توجه نشد و بیشتر در حد شایعات بود. شاپور محمدزاده هم که در حال حاضر سرپرست مرکز امور هماهنگی، ارتباطات و حوزه وزارتی است نیز مطرح شد اما باز هم در حد شایعات ماند.
در گذشته صحبت‌هایی درباره انتخاب وزیر زن برای وزارت آموزش و پرورش مطرح می‌شد. فاطمه سعیدی عضو کمیسیون آموزش مجلس از جمله گزینه‌هایی بود که در رسانه‌ها از او نام می‌بردند که هیچ وقت جدی نشد. اما اظهارنظری از معاون اول رئیس جمهور پرسش‌های مختلفی را در ذهن افکار عمومی به وجود آورد.
اسحاق جهانگیری این خبر خوب را داد که تکلیف وزیر آموزش و پرورش تا دو هفته آینده مشخص خواهد شد و در جواب به پرسشی مبنی بر احتمال اینکه وزیر پیشنهادی زن باشد یا خیر گفت: وزیر پیشنهادی نهایی می‌تواند زن باشد البته بستگی به تصمیم رییس‌جمهور دارد و اینکه ایشان کسی را برای معرفی در این رابطه در نظر دارد یا خیر.
بعد از این اظهارنظر، شایعاتی پیرامون چهره‌های مختلف شنیده شد. زهرا اربابی معاون فعلی محمدباقر نوبخت در سازمان برنامه و بودجه و معاون سابق استاندار سیستان و بلوچستان از جمله افرادی بود که نامش در رسانه‌ها مطرح شد. اربابی هیچ سابقه‌ای در آموزش و پرورش ندارد و شاید به خاطر ارتباطش با نوبخت و مسائل بودجه‌ای نامش مطرح شده است.
پروانه مافی نماینده فعلی مجلس نیز از جمله افرادی بود که نامش مطرح شد. او نیز سابقه‌ای در آموزش و پرورش ندارد و در دوره اصلاحات، بازرس ویژه وزیر آموزش و پرورش بوده و این موضوع تنها سابقه آموزش و پرورشی او محسوب می شود. فرد دیگری که در شایعات نام او مطرح شد رضوان حکیم زاده معاون آموزش ابتدایی آموزش و پرورش است که تنها فردی است که سابقه کار در آموزش و پرورش را دارد ولی درباره عملکرد او در معاونت آموزش ابتدایی نظرات مختلفی وجود دارد.
به صورت کلی حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی کشور به شدت اتفاق مثبت و پسندیده‌ای است. زنان توانمند و تاثیرگذار زیادی در کشور هستند که می توانند مسئولیت‌های سنگینی را بر عهده بگیرند و نتایج خوبی نیز به بار بیاورند. اما نکته‌ای که باید به آن توجه شود این است که به اسم حمایت از زنان نباید وزارتخانه مهمی مانند آموزش و پرورش را درگیر مسائلی از این دست کرد. اکثر گزینه‌های مطرح شده در حد و اندازه های وزارت آموزش و پرورش نیستند. این تصمیم که وزیر آموزش و پرورش باید از بین زنان انتخاب شود اگر نتیجه مناسبی نداشته باشد به باقی زنان کشور در عرصه مدیریتی کشور نیز آسیب می‌زند. فرقی نمی‌کند که جنسیت وزیر آموزش و پرورش چه باشد، مهم این است که در این وضعیت پر تلاطم آموزش و پرورش فردی بتواند روی کار بیاید که با مجلسی‌ها و گروه‌های تاثیرگذار در آموزش و پرورش همکاری خوبی داشته باشد و البته از جنس آموزش و پرورش باشد و بتواند مسائل مهم این وزارتخانه را درک کند و تدابیر لازم را بیاندیشد.
اگر دولت به این جمع بندی رسیده که سیدجواد حسینی گزینه مناسبی برای وزارت آموزش و پرورش است باید هر چه زودتر او را به مجلس معرفی کند تا این وضعیت کمی تا قسمتی بلاتکلیف حل شود. حتی اگر دولت به این جمع بندی رسیده است که یک نیروی زن توانمند که با مسائل آموزش و پرورش آشنا است، می تواند این وزارتخانه را مدیریت کند باید او را معرفی کند. هر چند این سوال پیش می آید که اگر بنا بر انتخاب یک مدیر زن بود چرا از ابتدا فردی که برای سرپرستی معرفی شد را از بین زنان انتخاب نکردند؟
به هر روی دولت روحانی نگاهی حداقلی به آموزش و پرورش دارد و عملکرد آن در این زمینه به هیچ وجه قابل قبول نیست. حال که در مرحله انتخاب وزیر هستند بهتر است که فارغ از مسائل جنسیتی عمل کرده و یک فرد مناسب را برای این سمت معرفی کنند. فردی که بتواند این وزارتخانه نابسامان را کمی بسامان کند.
