این عامل باعث شده که از دیرباز عشایر برای بقای دام‌های خود از منطقه‌ای به منطقه دیگر کوچ کنند تا با دسترسی به مراتع و منابع طبیعی نیاز دام‌های خود را رفع نمایند این موضوع یکی از مهمترین دلایل اهمیت زندگی عشایری در کشور است زندگی که سالهاست که با محدودیت‌هایی همچون منابع طبیعی به ویژه مرتع حیات جامعه عشایری را تهدید می‌نماید روبروست مراتعی که قبلاً محل چرای دام‌های عشایر بوده و حتی ایل راه‌هایی که زمانی محل عبور عشایر از یلاق به قشلاق و بلعکس بوده امروز تغییر کاربری داده و به باغات، جاده‌ها و خانه‌هایی تبدیل شده است که دیگر مجال حرکت و زندگی به عشایر را نمی‌دهند این عوامل یکی از هزاران عواملی است که عشایر قشقایی را که از جمله بزرگترین عشایر ایران محسوب می‌شوند بر سر دو راهی تداوم زندگی عشایری یا یکجا نشینی قرار داده است. اغلب عشایری قشقایی منطقه جهرم که با وعده ارائه امکانات رفاهی بیشتر از جمله آب آشامیدنی، برق، تلفن، تحصیل و حتی کار در شهرک‌هایی همچون شهرک آب شیرین در ۳۵ کیلومتری شهر جهرم روبرو هستند اما در صورت اقامت در این شهرک‌ها دیگر نمی‌توانند دامداری که عامل حیات زندگی عشایری است را ادامه دهند و باید به فکر شغل و شیوه زندگی جدید متناسب با زندگی شهری باشند انتخاب یکجا نشینی سر آغاز مشکلات برای جامعه‌ای است که خود تولید کننده یک پنجم گوشت کشور است و با این انتخاب قشر بزرگی از جامعه از تولید کننده به مصرف کننده تبدیل می‌شوند و این خود سرآغاز بسیاری از مشکلات بزرگ در کشور خواهد بود.
