در نشست «تفاهم‌نامه عملکردی، بستری برای شفافیت عملکرد وزیران» با حضور اندیشه‌ورزان و صاحب‌نظران حوزه شفافیت، اعلام شد که شفافیت عملکرد وزیران، به‌صورت تدریجی ممکن است.
دیدارنیوز: نشست «تفاهم‌نامه عملکردی، بستری برای شفافیت عملکرد وزیران» برگزار شد.
به گزارش دیدارنیوز، نشست «تفاهم‌نامه عملکردی، بستری برای شفافیت عملکرد وزیران» با حضور اندیشه‌ورزان و صاحب‌نظران حوزه شفافیت در خانه اندیشه ورزان برگزار شد.
در این نشست تخصصی دکتر بهاره آروین، عضو سابق شورای شهر اسلامی تهران و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس؛ دکتر مهدی ثنایی، مشاور رئیس سابق سازمان اداری و استخدامی و موسس اندیشکده شفافیت برای ایران و دکتر مجتبی شهرآیینی، مدیر گروه دفتر مطالعات مدیریت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی به ایراد رای و سخن پرداختند.
شفافیت عملکردی به چه معنی است؟
در بخش نخست نشست به تشریح مسئله فقدان شفافیت عملکرد وزرا و ارائه آسیب‌شناسی آن پرداخته شد و در بخش دوم به معرفی طرح تفاهم‌نامه عملکردی وزیران و کلیاتی از روند ایجاد و پرورش این طرح پرداخته شد.
مهم‌ترین پارامتر‌های مورد توجه جهت معرفی و رای اعتماد دادن به وزیران، بعد از مباحث جناحی و سیاسی و سهم خواهی‌ها، در بُعد کارشناسی، توجه به رشته تحصیلی، دانشگاه محل تحصیل و سابقه‌های مدیریتی فرد است؛ اینکه قبلا در چه دستگاه‌هایی مدیرکل بوده، سابقه معاونت چه وزارتخانه‌ای را داشته و در دوران مدیریت چه شخصی مشاور آن بوده است.
حتی در شرایط فعلی که تجربه رای اعتماد به سیزده کابینه دولت وجود دارد، باز هم مکانیزم‌های انتخاب وزرا مشابه چیزی است که در دوره‌های قبل وجود داشته است. وزرا بر اساس پارامتر‌های یاد شده معرفی می‌شوند و عملکرد گذشته آن‌ها که باید مهم‌ترین پارامتر شایستگی باشد، در فضایی غبار آلود و غیر شفاف مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. اگر موارد استثنا کنار گذاشته شود، در مجموعه ذیل هر مدیری در دوران مسئولیتش اتفاق‌های مثبت و منفی بسیاری افتاده که می‌تواند بر اساس اقدامات مدیر بوده باشد یا خیر. در این فضا که عملکرد‌ها شفاف نیست، مخالفان وزیر دست روی اتفاقات منفی مجموعه‌های تحت امر وزیر می‌گذارند و موافقان، اقدامات مثبت آن مجموعه را یادآور می‌شوند و این جدال‌ها فارغ از آن است که چه مقدار اقدامات و خروجی‌ها (مثبت یا منفی) نسبت به یکدیگر اولویت داشته‌اند یا چه میزان از آن‌ها به دلیل مدیریت فرد بوده یا صرفاً شرایط محیطی منجر به آن خروجی‌ها شده است.
در این شرایط به نظر می‌رسد طرح تفاهم‌نامه عملکردی، به این معنا که وزرا قبل از پذیرفتن مسئولیت روی دو یا سه شاخص اولویت‌دار تعهد کتبی بدهند و در ادامه تحقق این شاخص‌ها بدون تعارض منافع توسط مجلس ارزیابی شود، می‌تواند تا حدودی فضای غبارآلود عملکردی مدیران را شفاف نماید و این نشست با محوریت بحث و گفتگو پیرامون این موضوع شکل خواهد گرفت.
مروری بر اظهارات صاحب‌نظران حوزه شفافیت
بهاره آروین، عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس درباره نکات مثبت این طرح اظهار داشت: این طرح به این معنا که کارخواهی یک‌طرفه نباشد و وزرا در مشخص‌کردن اهدافی که قرار است محقق کنند نقش ایفا کنند، حتما به واقعی‌تر شدن و اجرایی‌تر شدن برنامه‌ها کمک می‌کند، ولی در فضای کارشناسی ما ضعف شدیدی در زمینه ایجاد کردن شاخص‌ها و اهداف اولویت‌دار و واقعی وجود دارد و باید مدیران دولتی و اندیشکده‌ها به این موضوع بپردازند.
مجتبی شهرآیینی، مدیرگروه دفتر مطالعات مدیریت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی درخصوص شتاب زدگی در اجرایی‌سازی طرح گفت: طرح‌های متعددی در کشور بدون توجه به اقتضائات نظام اداری مطرح می‌شوند، طرح‌هایی مانند شفافیت حقوق و دستمزد و جبران خدمات مبتنی بر عملکرد. با توجه به محاسن طرح تفاهم‌نامه عملکردی برای شفافیت عملکرد مدیران، به منظور پیشبرد آن پیشنهاد می‌شود اینکار در چند جای محدود به صورت پایلوت پیاده‌سازی شود، نه اینکه به دنبال اعمال یک‌شبه آن برای تمامی دستگاه‌ها باشیم.
مهدی ثنایی، مدیر سابق اندیشکده شفافیت برای ایران، به اهمیت کار مطالعاتی طولانی‌مدت اشاره کرد و گفت: شفافیت عملکرد و موضوعات مرتبط با آن بسیار لازم است و با وضع موجود ما فاصله زیادی دارد. سوال اینجاست که چرا تا کنون دنبال نشده است؟ یکی از مهم‌ترین دلایل این است که این موضوع مورد تمرکز یک تیم به مدت طولانی واقع نشده است.
همچنین در خصوص پیاده‌سازی این طرح، توجه به بستری که مدیران در آن فعالیت می‌کنند و بی‌ثباتی‌ها و تلاطم‌های محیطی در زمینه کارخواهی از مدیران ضروری به نظر می‌رسد.
