جلیل رحیمی جهان آبادی، نماینده مجلس میگوید که بخشنامه وزارت کشور درباره انتخابات نشان از عدم درک سیاسی مدیران است و باید به دلیل گشت ارشاد وزیر کشور را استیضاح میکردیم.
دیدارنیوز: عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی گفت: بخشنامه وزارت کشور درباره ممنوعیت فعالیت نمایندگان ناشی از عدم درک سیاسی مدیران کشور است.
جلیل رحیمی جهان آبادی درباره حواشی نامه معاون سیاسی وزیر کشور به استانداران درباره «عدم ورود نمایندگان در امور اجرایی در سال پایانی» در برنامه تهران ۲۰ گفت: ما هم موافق این هستیم که نمایندگان در امور اجرایی دخالت نکنند. واقعیت امر این است که در قانون اساسی مجلس جایگاه بی بدیلی دارد. ما در قانون اساسی این اجازه را به خبرگان رهبری داده ایم که رهبری را عزل کنند و اجازه عزل رئیس جمهور و وزرا را داریم، ولی مجلس قابل انحلال نیست، زیرا ملت جایگاه بالایی در تشکیل جمهوری اسلامی دارند.
وی افزود: ما به عنوان نمایندگان مردم حق داریم از مسئولان بپرسیم چه بر سر مردم دارد میآید یا خیر؟ این بخشنامه به صورت عملی سالهای قبل هم بوده و سعی شده در ایام نزدیک به انتخابات از برخی توصیهها و اقدامات جلوگیری شود. بعد از اینکه وزیر کشور پیرامون توضیح درباره این بخشنامه به مجلس آمد، پذیرفت که این بخشنامه اشتباه بوده و وزیر کشور از آن عقب نشینی کرد.
رحیمی جهان آبادی گفت: اصل ۶۳ قانون اساسی عنوان کرده دوره نمایندگی ۴ ساله است. این بخشنامه نشان از درک نادرست مقامات ارشد سیاسی از شرایط کشور است. نماینده تا پایان عمر نمایندگی خود در تمام امور کشور حق ورود دارد. این بخشنامه یک سال عملکرد نماینده را به حاشیه میبرد.
رحیمی جهان آبادی با بیان اینکه این بخشنامه خلاف قانون اساسی است گفت: آیا وزیر کشور و معاون سیاسی وزیر کشور نیت خوانی میدانند؟ از کجا میدانند این نمایندگان برای سال بعد ثبت نام میکنند؟ این بخشنامه ما را از حضور در پروژههای عمرانی و حضور در کنار استاندارانی و فرمانداران منع کرده است.
این نماینده مجلس یازدهم با بیان اینکه میزان شرکت در انتخابات احتمال قریب به یقین بالا نخواهد بود توضیح داد: در این بخشنامه حضور نماینده در حوزه اش را تبلیغات محسوب میکنند، در حالی که نماینده به به دنبال برداشتن باری از روی نظام است.
جهان آبادی گفت: نگارش متن این بخشنامه ایراد دارد. نوع دیدگاه وزیر کشور به جایگاه ملت و خانه ملت دارای ایراد است. فلسفه معاونت پارلمانی این است که نماینده به معاونت پارلمانی هر وزارت خانهای رجوع میکند تا مشکلات حوزه انتخابیه را برطرف کند، ولی این بخشنامه به صراحت میگوید این ارتباط کاملا ملغی است. این چه شیوه مملکت داری است؟ این گونه مدیریت شده که شرایط کشور این است.
وی افزود: اگر نمایندگان نباید در امور دخالت کنند چرا در ابتدای کار مجلس، وزارت کشور نامهای به نمایندگان داد تا استانداران مورد نظر خود را معرفی کنند اگر آن مشورت بود چرا این کارهای امروز را مشورت نمیدانند؟ آیا استاندار و فرماندار نمیتواند با نماینده ارتباط داشته باشد.
وی افزود: ما باید به دلیل گشت ارشاد وزیر کشور را استیضاح میکردیم. هم اکنون ۸۳ نفر از نمایندگان استیضاح وزیر کشور را امضا کردند، ولی اعلام وصول نمیشود.
وی با بیان اینکه این بند ۶ معاونتهای پارلمانی را بی اعتبار میکند. این بند بعد از آمدن وزیر کشور به مجلس حذف شد، چرا اگر این بند درست بود حذف شد؟ اگر هم وزیر کشور تسلیم فشار سیاسی شده آیا در انتخابات تسلیم فشار سیاسی نمیشود؟
به گفته این مقام مسئول؛ برخی مسئولان ما که در اداره امور نقش دارند سبقه سیاسی ندارند و از آنها توقع نداریم که درک سیاسی داشته باشند. تعداد همفکران من در مجلس برای استیصاح وزیر کشور در مجلس برای گشت ارشاد ۸۰ نفر نیست و به همین دلیل نتوانستیم وزیر را استیضاح کنیم.
رحیمی جهان آبادی با طرح این سوال که مگر این کشور پادگان است که وزیر کشور و معاون سیاسی کشور و استانداران کشور همگی نظامی باشند؟ افزود: این مسائل بر سر فقط یک نامه و بخشنامه نیست بلکه مسئله ما عدم درک سیاسی از مسائل کشور است.
وی گفت: تریبون در کشور ما در اختیار اصولگرایان است و معتقدند من به عنوان نماینده نباید در نقطه صفر مرزی در کنار استاندار و فرماندار برای حل مشکلات باشم، زیرا تبلیغات محسوب میشود. در حالی که اگر این استانداران و فرمانداران کنار من باشند رای من ریزش میکند و تبلیغی محسوب نمیشود.