دیدارنیوز ـ حسین جعفری*: در این بخش روی سخن قرآن با کسانی است از کتاب خداوند رویگردان هستند و این غفلت بزرگ را ترک نمی‌کنند.
الف: سوره آل عمران آیات ۲۳ و ۲۴:
"أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوْتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُمْ وَهُم مُّعْرِضُونَ (۲۳) ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ (۲۴)
آيا به كسانى كه بهره اى از كتاب به آنها داده شده ننگريستى كه به سوى كتاب خدا دعوت می شوند، تا در ميان آنها داورى كند، سپس گروهى از آنها در حالى كه عادتشان بر اعراض (از حق) است روى می گردانند؟(۲۳) اين بدان سبب است كه گفتند: هرگز آتش (جهنم در آخرت) جز چند روزى به ما نمی رسد و آنچه افترا می بستند آنها را در دينشان فريب داده است" (۲۴)
نکات:
۱- گرچه منظور از کسانی که در این آیه از آنان به اهل کتاب یاد می شود در وهله اول یهود و سپس نصاری هستند اما به یقین استدلال مطرح شده در آیه شامل حال ما مسلمانان بعنوان اهل کتاب نیز می شود!
۲- داوری شدن بر مبنای کتاب، بر مبنای همان ملاک هایی است که قبلاً در سوره بقره آیات ۶۲ - ۱۱۱ و ۱۱۳ ذکر شده است. (ایمان به خدا و روز آخر -قیامت- همچنین عمل صالح سه شرط اصلی و مهم قضاوت خداوند در مورد مسلمانان، مسیحیان، یهودیان و صائبین است والا به صِرف اسم، کسی رستگار نمی شود.)
۳ ـ منشاء رویگردانی اهل کتاب از عمل به کتاب خدا و غرّه شدنشان به تصوری بر می‌گردد که خیال می کنند چون مومن به دین خدا هستند؛ بهشت مال آنهاست و کاخ هایی در بهشت منتظر ورود آنان است!! لذا یا به جهنم نمی روند و یا در ایامی معدود و کوتاه در آتش قرار می گیرند و پس از پاک شدن یک راست وارد کاخ اختصاصی خود در بهشت می شوند.
۴- نکته جالب در این آیات این است که علت فریب و غره شدن اهل کتاب را نه در وجود مطالبی در کتاب آسمانی، که در دروغی که به خدا و کتاب می بندند، معرفی می کند. (قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُم بِالاخْسَرِينَ أَعْمَـٰلاً ، الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا - بگو آیا می خواهید از زیانبار ترین اعمال خبرتان‌کنم؟ [آنان] کسانی هستند که کوشش‌شان در زندگی دنیا به هدر رفته [و گم شده است] در حالی که خود می پندارند، خوب عمل می کنند.)
۵ ـ مهم‌تر آن که مومنان به کتب آسمانی مرتکب دو خطا، گناه و بدی می شوند؛ یکی اینکه به خدا دروغ می بندند و دومی اینکه به واسطه باور به این دروغِ خود ساخته، آزادانه گناه انجام می دهند و به بی عملی و بدعملی مبتلا می شوند.
۶- لطفا کمی تدبر کنیم! آیا این استدلالات برای ما مسلمانان خصوصاً شیعیان معتقد به ولایت ائمه آشناتر نیست؟
آیا این روزها از منابر و مجالس علاوه بر بیان مطالبی مثلاً قرآنی از احادیث بحارالانوارها نیز بهره مند نمی شویم که چون شیعه هستیم....؟ (این حسِ رستگاری چنان ریشه دار و یقینی است که طلبکار خدا هم هستند و البته برخی از باورمندان حتی بر سر خدا، اهرم فشار هم دارند؛ توسل و گریه و زاری و "اشک" برای ائمه، خصوصاً امام حسین! ولو آنکه انبان عمل صالح شان تهی است؛ قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُم بِالاخْسَرِينَ أَعْمَـٰلاً ، الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا)
ان شاالله در تاملات بعدی به وجوه بیشتری از این تصور نادرست مخدرگونه اشاره می شود.
*پژوهشگر دینی
