سید مهدی ناظمی، استاد فلسفه و عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و هنر انقلاب اسلام درباره تقابل سینمای مقاومت و نظام سرمایه‌داری گفت: سینمای مقاومت سینمایی است که با معرفی الگو‌ها و سبک‌های جدید در برابر سیستم سرمایه‌داری مقاومت می‌کند؛ و این ممکن نیست مگر از شاهراه سلوک فکری و ایجاد گفتمان‌های انقلابی. اگر گفتمان انقلاب در بستر صنعت سینما شکل فرمی و محتوایی به خود بگیرد، قطعا نظم فرهنگی ایجاد شده بهم خواهد خورد.
دیدارنیوز: دوازدهمین جایزه سینمایی ققنوس در خانه جشنواره فجر (در برج میلاد) با همکاری موسسه راوینو برگزار شد.
اولین محفل هم اندیشی سینما انقلاب روز پنج شنبه، با سخنرانی سید مهدی ناظمی (استاد فلسفه و عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و هنر انقلاب اسلام) با محور تقابل سینمای مقاومت با مفهوم سرمایه داری برگزار شد.
ناظمی با اشاره به تقدس زدایی از مفهوم هنرسینما عنوان کرد: سینما ظهور یک انسان جدید است؛ انسان جدیدی که در بطن نظام سرمایه داری زندگی می‌کند و رسانه‌ها او را تخدیر می‌کنند. نظام سرمایه‌داری پیش چشم این انسان همه چیز را کمّی تفسیر می‌کند، همه چیز را به چشم کالا نگاه می‌کند و حتی به مناسبات انسانی هم برچسب کالا می‌زند. برده داری در این نظام هم وجود دارد و تنها در هاله‌ای زراندود پنهان شده است. خرید و فروش بازیکنان تیم‌های ورزشی، افراد متخصص و هنرمندان، همه و همه مصادیق این برده‌داری نوین هستند. ورود همین نظام سرمایه داری به فضای هنر در عصر جدید در حال زدودن هاله‌ی تقدس از هنر است.
وی همچنین به استفاده ابزاری ایالات متحده از صنعت سینما اشاره کرده و افزود: آمریکا نه به عنوان یک کشور، بلکه به عنوان مجموعه‌ای از کمپانی‌های اقتصادی دنیا، خود را به مثابه امپراطور این نظام جدید به جهانیان معرفی کرده و در تمام بخش‌های آن مثل سینما حضور پررنگی دارد و الگو‌های مد نظر خود را بر تمامی این عرصه‌ها غالب کرده است. می‌توان گفت سینما بخشی از ناتوی فرهنگی است؛ چرا که الگو‌های آن را سردمداران نظام سرمایه‌داری و به شکل کلی غرب طراحی کرده، اما ما برای برنده شدن و مورد توجه واقع شدن در این الگو‌ها تمام تلاش خود را به کار می‌گیریم. فستیوال‌های جهانی مثل کن و اسکار و نحوه مواجهه ما با این جشنواره‌ها مصداقی روشن است.
ناظمی، یکی از اصلی‌ترین الگو‌های مبارزه با ناتوی فرهنگی آمریکا و حامیانش را معرفی الگو‌ها با سینمای مقاومت دانسته و در این باره می‌گوید: برای برهم زدن الگوی جهانی ایجادشده توسط آمریکا و غرب در فضای سینما و هنر، دستاویز ما سینمای مقاومت خواهد بود. سینمای مقاومت سینمایی است که با معرفی الگو‌ها و سبک‌های جدید در برابر سیستم سرمایه‌داری مقاومت می‌کند؛ و این ممکن نیست مگر از شاهراه سلوک فکری و ایجاد گفتمان‌های انقلابی. اگر گفتمان انقلاب در بستر صنعت سینما شکل فرمی و محتوایی به خود بگیرد، قطعا نظم فرهنگی ایجاد شده بهم خواهد خورد.
