بر خلاف انتظار طرفداران فوتبال، عرضه سهام دو تیم پرسپولیس و استقلال و آغاز خصوصی‌سازی دو باشگاه آنچنان با استقبال هواداران و فعالان اقتصادی همراه نشده است.
دیدارنیوز ـ سرویس ورزشی: دستکم ۲۰ سال از روز‌هایی که برای نخستین بار صحبت از حضور دو تیم پرطرفدار فوتبال تهران در بورس به میان آمد می‌گذرد و پس از فراز و نشیب‌های بسیار و مسائل حقوقی دنباله‌دار، شب گذشته جشنی بر آغاز واگذاری دو باشگاه به هواداران برگزار شد. گر چه در بسیاری از امور، برگزاری جشن در پایان یک روند و پس از رسیدن به هدف صورت می‌پذیرد، اما به نظر می‌آید در این فقره ماجرا متفاوت است و رویداد شب گذشته بیشتر شبیه به یک جشن ازدواج بود و از امروز زندگی تازه‌ای برای دو تیم پرطرفدار آغاز می‌شود و هنوز تا رسیدن به هدف راه بسیاری زیادی باقی مانده است!
با توضیحاتی که در این روز‌ها رئیس سازمان خصوصی‌سازی داده و تقریبا همه ابعاد این واگذاری را برای مخاطبان آن روشن کرده به نظر می‌آید که باید از دست‌اندرکاران این امر تشکر کرد که بالاخره یک تابو را شکستند و به یک ناباوری در زمینه خصوصی شدن دو باشگاه فوتبال مردمی، پایان دادند، اما همانطور که ذکر آن آمد هنوز راه زیادی را وضعیت مطلوب باقی مانده است.
عرضه ۱۰ درصد از سهام باشگاه به روش پذیره‌نویسی اگر چه از سوی اهل فن و به اصطلاح بورس‌بازان فعال در تالار شیشه‌ای در حال طی کردن روند عادی است، اما به نظر می‌آید با ذهنیت هواداران عادی فوتبال که عموما در هفت آسمان اقتصاد یک ستاره هم ندارند، هنوز بسیار بیگانه است. به هر حال بسیاری از هواداران فوتبال که از طبقه فرودست جامعه می‌آیند و با ریسک اقتصادی و درآمدزایی مأنوس نیستند، شاید با چنین روند منطقی، اما کند بازار سهام به سادگی کنار نیایند.
هواداران فوتبال در این دو تیم چند دهه است که با تفکر نتیجه‌گرا تربیت شده و همه چیز را سریع و فوری می‌خواهند و عموما صبر و تحمل ندارند حال آنکه جریان واگذاری این دوتیم به هواداران، طبعاً و جبراً یک روند آهسته و توام با اطمینان است. شاید به همین دلیل است که بر خلاف شتابی که در خرید و فروش سهام در بازار بورس وجود دارد، برای عرضه ۱۰ درصد از سهام دو باشگاه تا سقف یک ماه فرصت داده شده است.
سهام استقلال و پرسپولیس هنوز به کالای مورد علاقه بورس‌بازان بدل نشده، چون هنوز به صف داد و ستد ورود نکرده است، بنابراین بسیاری از فعالان بورس تمایلی به خواب سرمایه‌شان حتی به اندازه ۳۰۰ هزار تومان هم نیستند. در عین حال هنوز مشخص نیست که سهام این دو باشگاه با چه میزان رشد و جهش همراه باشد، چون به عنوان عرضه اولی به بازار بورس ارائه نشده است. از طرف دیگر بسیاری از هواداران باشگاه که احتمالا تمایل به خرید سهام دارند نیز اساساً آشنایی به درگاه خرید سهام و سیستم کدال ندارند و ممکن است به خاطر همین ناآشنایی، عطای خرید سهام را به لقایش ببخشند.
در واقعیت نیز توضیحات سازمان خصوصی‌سازی و دست‌اندرکاران اقتصادی در مورد واگذاری دو باشگاه منطقی و بر مبنای قوانین بورس و تجارت به نظر می‌آید، اما در افواه عمومی متاسفانه وضعیت کلی بورس در کشور چندان آفتابی و مطمئن نیست و بسیاری بی‌آنکه از فضای تجارت در بورس مطلع باشند آن را به یک سیاهچاله بزرگ که سرمایه افراد را به درون می‌کشد و از بین می‌برد تشبیه می‌کنند!
حقیقت این است که استقلال و پرسپولیس آغازگر یک اتفاق اقتصادی مهم در کشور می‌توانند باشند و اگر این واگذاری به سلامت و اطمینان به هدف برسد احتمالا بسیاری دیگر از مسائل مشابه نیز وارد این پوست‌اندازی و تغییر نگرش خواهند شد و ممکن است که دولت و حکومت نیز بخش زیادی از تصدی‌گری را به مردم واگذار کنند، اما اگر این قطار که تازه به حرکت درآمده به هر دلیلی از ریل خارج شود واقعا مشخص نیست که چه حوادثی در انتظار هوادارن امروز و سهامداران فردا خواهد بود. فعلا باید صبر و تحمل پیشه کرد.
