شرکت عمران پردیس به عنوان متولی ساخت تصفیه‌خانه شماره ۲ فاضلاب پردیس مدعی است که فقط ۱۰ درصد از فاضلاب مسکن مهر به سد ماملو می‌ریزد، اما مسئولان محیط زیست می‌گویند که نیمی از فاضلاب پردیس وارد سد می‌شود.
دیدارنیوز ـ سبک زندگی: موضوع آلودگی آب از دریا‌ها گرفته تا اقیانوس و آب‌های روان دغدغه امروز و دیروز محیط زیست نیست، متخصصان و کارشناسان محیط زیست در طول سال‌های گذشته همواره به دفن زباله در کنار دریای خزر و ورود پساب و شیرآبه‌ها به آب‌های روان و در نهایت به این دریا اعتراض دارند که این اعتراض‌ها همیشه در قالب تجمع و نامه نگاری با مسوولان ذیربط بیان می‌شود، اما تا به امروز راه به جایی نبرده است زیر متولیان شهری راهی برای حجم زیاد زباله‌ای که در استان‌های شمالی تولید می‌شود ندارند و همین موضوع سبب شده که هیچ وقت این مشکل از ریشه حل نشود.
حالا مشکل آلودگی آب از استان‌های شمالی و دریای خزر به تهران و سد ماملو رسیده البته با یک تفاوت فاحش، الودگی آب این سد به دلیل ورود فاضلاب انسانی است که از ساختمان‌های مسکن مهر وارد اراضی روستای باغکمش می‌شود و در نهایت به سد ماملو می‌ریزند و نکته قابل تامل این است که هیچ کس این موضوع را رد و تکذیب نکرد حتی شرکت عمران پردیس به عنوان متولی ساخت تصفیه‌خانه شماره ۲ فاضلاب پردیس مدعی است که فقط ۱۰ درصد از فاضلاب مسکن مهر به اراضی روستای باغکمش در چند کیلومتری سد ماملو می‌ریزد!
بیشتر بخوانید: سد ایلیسو؛ ترکیه آب را می‌بندد، بیابان می‌سازد و دیوار می‌کشد!
هر چند که شرکت عمران پردیس موضوع ورود آلودگی به سد ماملو را به دلیل ورود فاضلاب به تکذیب نکرد، اما این به معنای پذیرفتن ایراد و تقصیر از سوی این شرکت نبوده و نیست، زیرا چند روز قبل، ابراهیم نظری‌نیا، عضو هیات مدیره شرکت عمران پردیس همه تقصیر‌ها را گردن سازمان محیط زیست می‌اندازد و با ابراز گلایه می‌گوید که این سازمان هفت سال با ارائه مجوز تصفیه‌خانه شماره ۲ پردیس مخالفت کرده است، اما این مقام مسوول در توضیح بیشتر دلیل مجوز ندادن محیط زیست را توضیح نداد.
البته این عضو هیات مدیره صحبت‌های خود را به این سمت برد که فقط حدود ۱۰ درصد فاضلاب پردیس مربوط به جمعیت ۳۰ هزار نفری فاز ۸ وارد روستای باغکمش در نزدیکی سد ماملو می‌شود و حدود ۸۳ هزار واحد مسکن مهر در شهر جدید پردیس وجود دارد که از این تعداد ۵۵ هزار واحد در فاز‌های ۳، ۵، ۹ و ۱۱ است و فاضلاب آن از طریق تصفیه‌خانه شماره یک با هزینه بالایی مدیریت شده و هیچگونه آلودگی ندارد.
در این میان مسوولان محیط زیست هم نسبت به این صحبت‌ها ساکت نماندند و علی مریدی، مدیرکل دفترحفاظت و مدیریت زیست محیطی آب و خاک سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه محدودیت منابع یکی از مسائل مهم در برنامه پایش کیفیت آب است، تلویحا مقصر دانستن سازمان متبوعش را پذیرفت، اما او هم با بیان اینکه متاسفانه آسفالت کردن و ساخت جاده در اولویت قرار دارد، اعتراض خود را نسبت به کم کاری‌های مقام بالادستی عنوان کرد.
بیشتر بخوانید: تغییرات اقلیمی، باران‌های اسیدی و تخریب انسانی بلای جان تخت جمشید
بی شک یکی از نهاد‌هایی که باید در این زمینه پاسخگو باشد، مدیریت منابع آب است که فدایی‌فرد، به عنوان کارشناس آن به ابعاد تازه‌ای از آلودگی آب دیگر سد‌های تهران علاوه سد ماملو اشاره می‌کند و می‌گوید: مشکل سد قشلاق به مراتب بدتر از سد ماملو است.
البته اظهار نظر‌های اینچنین او تا جایی پیش رفت که او ادعا می‌کند که، سد ژاوه در پایین دست شهر سنندج قرار دارد و تصفیه خانه آن ۵۰ درصد از پساب را تصفیه می‌کند؛ ظاهرا آنچه که مورد غفلت قرار گرفته کیفیت آب بسیاری از سد‌های کشور از جمله سد ماملو است که آب شرب بخش‌هایی از جنوب تهران و شهر‌های ورامین، پیشوا، قرچک و پاکدشت و آب مورد نیاز صنایع این محدوده را تامین می‌کند. تا سه سال آینده هم نمی‌توان به احداث تصفیه‌خانه امیدوار بود و باید به دو حوضچه موقت که ممکن است تا حدودی از شدت آلودگی بکاهد، بسنده کنیم.
بحران آلودگی آب در سد ماملو و منطقه جاجرود به گفته معاون سابق وزارت نیرو مربوط به خیلی سال پیش است، زمانی که سدی نبود و آلاینده‌های ناشی از کود‌های شیمیایی، سموم کشاورزی، آلاینده‌های صنعتی و جمعیتی و دامپروری هم وارد رودخانه جاجرود می‌شد و آن را آلوده می‌کرد.
هدایت فهمی به دیدار می‌گوید: فقط نیمی از جمعیت ۵۰۰ هزار نفری شهر جدید پردیس به تاسیسات جمع‌آوری و تصفیه فاضلاب دسترسی دارند و نیمی از فاضلاب تولیدی پردیس به منابع آبی سد ماملو سرازیر می‌شود.
او با تاکید دوباره روی این موضوع که حتی قبل از آبگیری سد ماملو در سال ۱۳۸۶ پساب صنعتی و انسانی وارد رودخانه جاجرود می‌شد، تاکید می‌کند: بحران اصلی، کمیت آب نیست بلکه کیفیت آب است و در نقاط مختلف کشور شاهد ورود منابع آلاینده به سد‌ها و رودخانه‌ها و دیگر منابع آبی هستیم.
حدود یک سال قبل بود که عزیز میکائیلی، رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان پردیس اعلام کرد ۳۰ تا ۴۰ درصد فاضلاب شهرستان پردیس تصفیه می‌شود و مابقی آن که عمدتا مربوط به مسکن مهر است وارد رودخانه جاجرود و حوضه آبریز سد ماملو می‌شود و در نهایت پشت تاج این سد - که تامین کننده بخش عمده آب شرب کلانشهر تهران است - جمع می‌شود که می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری را به‌همراه داشته باشد.
به نظر می‌رسد بی توجهی به مشکلات محیط زیستی به ویژه در بخش آب شرب کلانشهر هنوز که هنوز است دغدغه هیچ مسوولی نیست و این مردم هستند که همواره باید تاوان تمام این بی توجهی‌ها و بی مسوولیتی‌ها را پرداخت کنند و در نهایت بعد از کشمکش‌های زیاد هنوز هیچ نهادی مسوولیت رسیدگی به این معضل را نپذیرفته است.
