وزارت آموزش و پرورش هنوز وزیر ندارد. حالا زمزمه‌هایی از معرفی مسعود فیاضی برای این سمت به مجلس شورای اسلامی به گوش می‌رسد. این گزارش نگاهی دارد به سوابق و دیدگاه‌های فیاضی...
دیدارنیوز – رسول شکوهی: وزارت آموزش و پرورش هنوز وزیر ندارد. البته این موضوع دیگر از تازگی افتاده و ارزش خبری آنچنانی ندارد. آنقدر گفتیم و نوشتیم که این وزارتخانه مخصوصا در دوره‌ای که بحث رتبه بندی معلمان در مجلس مطرح است، نیاز به وزیری قوی دارد تا از مطالبات معلمان دفاع کند و جوابی نگرفتیم که قلم و زبانمان مو در آورد.
هنوز همه چیز حول محور گمانه زنی‌ها ادامه پیدا می‌کند و هیچ خبر رسمی درباره وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش شنیده نمی‌شود. مسعود فیاضی و محمد طیب صحرایی افرادی هستند که بیشتر از بقیه گمانه زنی درباره آن‌ها وجود دارد. در گذشته دیدار در گزارشی با عنوان «آقای رئیس جمهور با آموزش و پرورش شوخی نکنید!» به انتخاب احتمالی صحرایی و سوابق و تجربیات او پرداخت.
بیشتر بخوانید: آقای رئیس جمهور با آموزش و پرورش شوخی نکنید!
در ادامه به سراغ مسعود فیاضی و دیدگاه‌های او می‌رویم تا ببینیم که نگاه ابراهیم رئیسی به آموزش و پرورش همچنان ناامید کننده است و گویا قرار نیست تغییر کند و واقعا هر دم از این باغ بری می‌رسد!
فیاضی متولد ۵۴ است و اگر به وزارت برسد جزو جوانان کابینه خواهد بود. او البته از جمله فارغ التحصیلان امام صادق نیست و دوره کارشناسی خود را در رشته مهندسی عمران در دانشگاه تهران گذرانده است. با اینکه فیاضی را با عنوان دکتر خطاب می‌کنند، ولی او مدرک دکتری از هیچ دانشگاهی ندارد و مدرک حوزوی استادیاری در رشته فقه و اصول تحلیلی اجتهادی دارد که در «کمیسیون نخبگان بدون مدرک وزارت علوم» معادل دکتری در نظر گرفته می‌شود. این به معنای آن نیست که مدرک دکتری دانشگاه‌ها پدیده شگرفی است، ولی وقتی عده‌ای در کشور هستند که از آن طریق دکترا گرفته اند، باید فرقی با دیگر افرادی که این مسیر را طی نکرده اند داشته باشند.
فیاضی استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است. به دیگر سوابق شغلی فیاضی اگر مراجعه کنیم متوجه خواهیم شد که او در مقایسه با دیگر افرادی که برای وزارت آموزش و پرورش مطرح شدند، سابقه بیشتری در این وزارتخانه دارد هر چند این سابقه محدود بوده باشد. او مدیر کل انتشارات و فناوری آموزشی وزارت آموزش و پرورش، عضو هیات مدیره شرکت افست (چاپ و توزیع کتب درسی وزارت آموزش و پرورش)، رئیس هیات مدیره انتشارات مدرسه و مدیر مسئول مجلات رشد وزارت آموزش و پرورش بوده است.
در رزومه فیاضی هفت عنوان کتاب آمده که اکثرا در حوزه مسائل فقهی هستند. ۱۸ مقاله هم از او در رزومه اش دیده می‌شود و آن‌ها هم با محوریت مسائل فقهی هستند. بخش دیگری در رزومه فیاضی دیده می‌شود که توجه من را به خود جلب کرد. او ذیل عنوان «گزارش‌های سیاست پژوهی منتشر شده» به ۴۸ عنوان اشاره می‌کند که توسط مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی منتشر شده است. او در این ۴۸ عنوان «ناظر علمی» بوده است. تاریخ آن‌ها نیز مربوط به میانه سال ۹۹ تا ۱۴۰۰ است. البته تاریخ برخی از این گزارش‌ها غیر منطقی است و احتمالا اشتباه ثبت شده، ولی تاریخ آن بعضا برای اسفند و بهمن ۱۴۰۰ است.
نکته عجیب‌تر عناوین این گزارش‌ها است. به عنوان مثال فیاضی ناظر علمی گزارش‌های «بررسی کارشناسی مسائل پیرامون مدیریت مهدکودک ها»، «واکسن کرونا بررسی وضعیت تولید، خرید، دسترسی و چالش‌های آن در ایران»، «مسئله قرارداد‌های حرفه‌ای ورزشی با تأکید بر رشته فوتبال»، «لزوم بازنگری در رویکرد سیاستگذاری گردشگری سلامت در ایران» است. یعنی او توانسته درباره مهدکودک ها، واکسن کرونا، قرارداد ورزشی و گردشگری سلامت نظارت علمی داشته باشد؟ با چه تخصص و دانش مدیریتی؟
او معاون مطالعات آموزش و فرهنگ مرکز پژوهشهای مجلس و معاون اجتماعی – فرهنگی مرکز پژوهشهای مجلس نیز بوده است. حضور فیاضی در مرکز پژوهشهای مجلس در دوره مدیریت علیرضا زاکانی صورت گرفت و حواشی گوناگونی نیز داشت. فیاضی برادر داماد زاکانی است. حاشیه دیگر او مربوط به ماجرا‌های واکسن است. در دوره‌ای که افکار عمومی مطالبه خرید واکسن داشت مرکز پژوهشهای مجلس گزارشی منتشر کرد و در آن خرید واکسن «شیطنت و بازی رسانه‌ای بیگانگان» عنوان شده و نوشته شده که «جامعه ایرانی مانند همیشه با شیطنت‌ها و بازی‌های رسانه‌ای بیگانگان مواجه شده است، به نحوی که این رسانه‌ها تلاش کرده‌اند بر نگرانی جامعه ایرانی در مورد تولید، خرید و دسترسی به واکسن کرونا بیفزایند». متن کامل رزومه مسعود فیاضی را اینجا بخوانید.
فیاضی از حامیان طرح صیانت از فضای مجازی و محدودسازی‌های این حوزه نیز هست و برخی این ایده را مطرح می‌کنند که از طراحان این طرح در مرکز پژوهش‌ها نیز بوده است. دیدگاه‌های محدودیت زا در شرایطی که همه کارشناسان و صاحب نظران این حوزه مخالف این حوزه هستند برای فردی که به عنوان وزیر آموزش و پرورش معرفی می‌شود جای تعجب دارد.
دیگر مساله‌ای که بیش از همه باید به آن توجه کرد دوران مسئولیت فیاضی در مجلات رشد است. او البته در سال ۹۸ هم مسئول جشنواره فیلم رشد بوده و هم دبیر علمی جشنواره کتاب رشد وزارت آموزش و پرورش. اینکه یک نفر هم در حوزه فیلم و هم در حوزه کتاب صاحب نظر باشد هم جای تعجب دارد، ولی مساله اصلی مربوط به دورانی است که فیاضی مسئول مجلات رشد بوده است.
مجلات رشد یکی از قدیمی‌ترین مجلات در آموزش و پرورش است که عناوین متنوعی دارد و مجموعه بزرگی با ۳۶ مجله محسوب می‌شود و فیاضی مدیر مسئول مجلات رشد بوده است. در دوره مدیریت او یکی از سردبیران مجلات بعد از استعفا ادعاهایی درباره مدیریت فیاضی کرد که نگرانی‌های زیادی برای مدیریت احتمالی او در آموزش و پرورش به وجود آورده است.
سید امیر موسوی سردبیر پیشین رشد جوان در توییتر و وبسایت شخصی خود درباره اتفاقات آن دوره توضیحاتی ارائه کرد. موسوی نوشت: «وزیر آموزش و پرورش وقت (بطحایی)، حاج‌آقا ذوعلم را به ریاست سازمان پژوهش منصوب کرد و ایشان هم اوایل امسال، دکتر مسعود فیاضی را مدیرمسئول گروه مجلات رشد کرد. پس از این انتصابات، سیاست‌های فرهنگی متحجرانه‌ای بر بخش وسیعی از آموزش‌وپرورش (دفتر تالیف و مجلات رشد و …) حاکم شد. اولین نشانه‌های این تحجر را ما با دستورات نظارتی تازه، متوجه شدیم. سخت‌گیری‌ها و بدفهمی‌های مذهبی و ارزشی که عملاً باعث اتلاف وقت عوامل تولید و حذف بعضی مطالب مفید از مجلات می‌شد. یادم می‌آید همان اوایل از پوستری که عیناً از سایت رهبری کار کرده بودیم، چهار پنج ایراد گرفتند. مثلاً اینکه از کجا معلوم در این نقاشی، دستی که دست این خانم را گرفته با او محرم است؟ کم‌کم کلمه‌ی "موسیقی" تبدیل به یک کلمه‌ی ممنوعه شد. رمان‌ها همه رد می‌شدند. این عاشقانه‌است. این تخیلی‌ست. این جنگ را منفی نشان داده. در شعر مشکل داشتیم، در طنز، در مناسبت‌های ملی در تقریباً همه‌چیز.»
متن کامل توضیحات سیدامیر موسوی را اینجا بخوانید. اما نکته‌ای که باید توجه شود این است که به گواه صحبت‌های خود فیاضی در رابطه با طرح صیانت و همچنین اظهارات موسوی سردبیر مستعفی رشد جوان درباره نگاه او به مسائل مختلف باید گفت که با یک فرد با نگاه بسته در حوزه فرهنگی روبرو هستیم و با این نگاه‌ها نمی‌توان آموزش و پرورش را اداره کرد. معلمان و دانش آموزان سلایق و دیدگاه‌های متنوعی دارند و بدون داشتن یک نگاه همه گیر نمی‌توان مسائل این وزارتخانه را حل کرد.
فعلا که خبری از معرفی وزیر نیست و رئیس جمهور هنوز فردی را معرفی نکرده است و افرادی هم که معرفی می‌شوند چنگی به دل نمی‌زنند و نا امید کننده هستند. بدون تعارف با این روال باید گفت که فرهنگیان و خانواده‌ها و دانش آموزان به زودی خواهند گفت که صد رحمت به آموزش و پرورش در دولت روحانی.
