سروش صحت با بیان اینکه امیرحسین صدیق بر گردن کتاب‌باز حق عظیمی دارد، گفت: حرف زدن درباره کتاب وسوسه قبول اجرای کتاب‌باز را برایم ایجاد کرد.
دیدارنیوز ـ کتاب‌باز برنامه‌ای‌ست درباره کتاب و کتاب‌خوانی که این‌روزها سومین فصل خود را نیز در شبکه نسیم پشت سر می‌گذارد و براساس نظرسنجی‌ها همچنان یکی از برنامه‌های پرمخاطب تلویزیون به‌شمار می‌آید. مجری این برنامه سروش صحت است که در این سال‌ها از بازیگری تا کارگردانی و حتی نویسندگی را هم تجربه کرده و حال دومین فصلی است که اجرای یک برنامه تلویزیونی را عهده‌دار است. به این بهانه با او به گپ‌وگفتی دوستانه پرداختیم که در ادامه آمده است.
با توجه به‌اینکه قبل از اجرای برنامه کتاب‌باز، حافظه تصویری اکثر مردم از شما محدود به بازیگری و کارگردانی بود، ترسی نداشتید که اجرایتان در کتاب‌باز مورد استقبال قرار نگیرد و اصولا چه چیز شما را ترغیب کرد که اجرا در تلویزیون را قبول کنید؟
باید بگویم که حقیقتا ترس داشتم چراکه کتاب‌باز برنامه موفقی بود و توسط مردم دیده شده بود. همین‌طور امیرحسین صدیق که اجرای فصل اول برنامه را برعهده داشت، اجرای خیلی خوبی را پشت سر گذاشته بود و مردم اجرای او را بسیار دوست داشتند. در نتیجه زمانی که یک برنامه شروع موفقی داشته باشد، ادامه دادن آن نگران‌کننده است ولی برای قبول اجرای این برنامه چند دلیل داشتم: اول اینکه به کتاب علاقمند بوده و هستم و حرف زدن درباره آن از لذت‌بخش‌ترین کارهای زندگی من است. همچنین آدم‌هایی که قرار بود در این برنامه بیایند تا با هم درباره کتاب حرف بزنیم، برایم جذاب بودند و همین موضوع وسوسه قبول اجرای کتاب‌باز را برایم بیشتر کرد. علاوه بر این دلگرمی که تهیه‌کننده برنامه و رئیس شبکه نسیم به من دادند، نگرانی‌ام را کمتر کرد و برای اجرای برنامه از امیرحسین صدیق اجازه گرفتم و کارم را آغاز کردم.
البته لازم است توضیح دهم که هنوز فکر می‌کنم که مجری نبوده و مجری‌گری بلد نیستم ولی در کتاب‌باز حرف‌هایی زده می‌شود که به من خوش می‌گذرد. به‌همین دلیل فکر می‌کنم که مخاطبانی هم که صحبت‌های ما را در این برنامه می‌شنوند، این حس را گرفته و به آنها بد نمی‌گذرد.
جایی گفته بودید اگر برای اجرای این برنامه از امیرحسین صدیق اجازه نمی‌گرفتم، اجرا را قبول نمی‌کردم، گویا ایشان در برنامه‌ای گفته‌اند که سروش صحت بعد از اینکه قرارداد بست با من تماس گرفت. گویا کمی از این موضوع دلگیر بود.
امیرحسین صدیق دوست عزیز و قدیمی من است و به نظرم او که اجرای فصل اول کتاب‌باز را برعهده داشت، سبب شد که این برنامه دیده شود. با این توضیح حق عظیمی بر گردن کتاب باز دارد و هرچه بگوید من چاکرش هستم.
در دو فصلی که شما اجرای برنامه را برعهده گرفتید، کتاب‌باز تفاوت‌هایی کرده است. به‌عنوان مثال افرادی به برنامه دعوت می‌شوند که اغلب شناخته شده نیستند. آیا این موضوع به‌خاطر محدودیت در دعوت از سلبریتی‌هاست یا رویکرد جدید کتاب‌باز دعوت از میهمانان این چنینی است؟
اگر کامنت‌های صفحه کتاب‌باز در فضای مجازی را بخوانید، متوجه اتفاق خوبی می‌شوید که ما همه از آن خوش‌حال هستیم. کتاب‌باز دیگر چهره‌محور نبوده و مردم دائم از ما می‌خواهند که میهمان‌هایی که اهل کتاب هستند و اطلاعات کتابی دارند را به این برنامه دعوت کنیم و چه چیز بهتر از اینکه آدم‌های کتابی به این برنامه دعوت شوند.
البته این صحبت به این معنا نیست که چهره‌ها مهم نیستند، آنها اگر مهم نبودند که چهره نمی‌شدند. ولی برای دعوت میهمانان در کتاب‌باز چهره بودن افراد برای ما مهم نیست، ما می‌خواهیم درباره کتاب و کتاب خواندن صحبت کنیم و میهمانانی که بتوانند خوب حرف بزنند و برای ما پیشنهاد‌های تازه کتابی داشته باشند را دعوت می‌کنیم. این اتفاقی بوده که به‌شخصه نسبت به آن حس بسیار مثبتی دارم.
با این تفاسیر می‌توان گفت که کتاب باز مقداری تخصصی‌تر شده و به نوعی قشر مخاطبان آن آدم‌های خاص‌تر را شامل می‌شود؟
نه به این صورت. ما سعی کردیم که چهره‌ها را هم دعوت کنیم. این موضوع درست بوده که برنامه ما درباره کتاب حرف می‌زند و جنبه کتابی یکی از اصل‌های آن را شامل می‌شود ولی سعی کردیم برنامه خشک و خسته کننده‌ای هم نباشیم. کما اینکه گاهی که میهمان‌های ما خشک و خسته‌کننده بودند، مردم آنها را دوست نداشتند.
مردم و مخاطبان کتاب‌باز دلشان می‌خواهد فردی که با سواد، اهل فکر و اندیشه است و خوب، راحت و صمیمی حرف‌های واقعی را بر زبان می‌آورد، به این برنامه دعوت شود.
عده‌ای به کتاب‌باز این نقد را وارد می‌کنند که به‌دلیل اینکه برنامه کمی شکل تخصصی به خود گرفته، از مخاطبان آن کم شده است.
من همه کامنت‌های مردم در صفحه مجازی برنامه را می‌خوانم و براساس آنها باید بگویم موضوعی که مطرح می‌کنید را تابه‌حال ندیده‌ام. اما نظرسنجی‌های برنامه نشان می‌دهد که میزان مخاطبان و رضایت از برنامه ما تغییری نکرده است.
اگر موضوعی که مطرح کردید تنها یک نظر باشد، به اندازه همان یک نظر، حتما محترم، گرامی و عزیز است ولی براساس تماس‌ها و کامنت‌هایی که ما از برنامه دریافت می‌کنیم، باید بگویم که اتفاقا برنامه به‌صورتی پیش رفته که مردم به جای صحبت درباره چهره‌ای که قرار است در آن حضور پیدا کند، درباره موضوع کتاب‌باز و اینکه قرار است در آن چه حرف‌هایی زده شود، صحبت می‌کنند که از نظر من یک گام خیلی مهم و بزرگ بوده است.
البته اگر هم عده‌ای مخالف هستند دمشان گرم چراکه ما آمار کل ایران را نداریم و مجبوریم که براساس نظرسنجی که به دست‌مان می‌رسد، صحبت و قضاوت کنیم. ولی چه خوب، اگر برنامه تخصصی شده و همچنان بیننده دارد و بینندگان یک برنامه تخصصی را دنبال می‌کنند. این موضوع برای ما جای افتخار دارد.
بازیگری، کارگردانی، نویسندگی و حالا اجرا کارهایی است که شما در دنیای هنر آنها را انجام دادید، آیا برای انجام هر کدام از این موارد یک شخصیت مستقل را برای خود انتخاب می‌کنید یا یک شخصیت به شکل‌های مختلف بازتولید می‌شود؟
برای انجام کارهایی که گفتید نه شخصیت مستقل و نه مجزایی دارم. همه آنها یک آدم است که همیشه و همواره وقتی این کارها برایش پیش می‌آید؛ ترسان و لرزان به انجام آنها می‌پردازد. به زعم خودم انجام چنین کاری تا به حال ضربه‌ای را به من نزده و حتی سبب کمک من هم شده است ولی درباره این موضوع هم باز مخاطب باید قضاوت کند.
در دوره‌ای هستیم که بازیگرانی مختلفی همچون محمد‌رضا گلزار، حمید گودرزی و خیلی‌های دیگر عهده‌دار اجرای برنامه‌های مختلفی در تلویزیون شده‌اند، آیا موافق این موضوع هستید که بازیگران می‌توانند وارد حوزه اجرا شوند و اجرای کدامیک از چهره‌ها برایتان جذاب‌تر است؟
در مورد اجرای همکارانم باید بگویم که چون دوست و همکارانم هستند، از دیدن اجرایشان حس خوبی گرفته و کیف می‌کنم و اصولا با دید مثبت به آنها نگاه می‌کنم. اما قسمت اول سوال شما، موضوعی نیست که من بخواهم به آن جواب بدهم، هرکسی می‌تواند کاری که فکر می‌کند درست است را انجام دهد و ممکن است خوب، متوسط یا بد شود. آن آدم باید خودش تصمیم بگیرد و بعد از آن، مخاطبان می‌گویند که برنامه مورد قبولشان قرار گرفته یا خیر.
سوال آخر اینکه هر وقت مهران مدیری در تلویزیون نیست، شما سریال می‌سازید. آلترناتیو مهران مدیری بودن چه حسی دارد؟
کارم را با آقای مدیری شروع کردم؛ شاگرد ایشان هستم و تا آخر عمر هم خود را شاگرد ایشان می‌دانم و خیلی دوستشان دارم. هیچوقت حس آلترناتیو بودن برای ایشان را نداشتم و اولین بار است که درباره این موضوع می‌شنوم ولی اگر آلترناتیو ایشان هم باشم، واقعا از این موضوع مفتخر هستم.
